W przypadku, gdy rozliczamy się ryczałtem, oświadczenie o wyborze opodatkowania całości przychodu z najmu przez jednego z małżonków, podpisane przez oboje małżonków, należy złożyć naczelnikowi US właściwego ze względu na ich miejsce zamieszkania do 20 stycznia danego roku podatkowego, a w przypadku rozpoczęcia osiągania
Małżonkowie, między którymi istnieje wspólność majątkowa, dochody z najmu składników majątku wspólnego rozliczają podatkowo po połowie, zarówno w przypadku opodatkowania według skali, jak i ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Mogą jednak złożyć do urzędu skarbowego oświadczenie, że dochody/przychody te będzie rozliczać tylko jeden z małżonków. Termin złożenia oświadczenia przez małżonków W przypadku dochodów z najmu opodatkowanych według skali oświadczenie małżonków należy złożyć do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym został uzyskany pierwszy w roku podatkowym przychód z najmu (art. 8 ust. 4 ustawy o PIT). W przypadku przychodów z najmu opodatkowanych ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych oświadczenie małżonków składa się właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymany został pierwszy przychód z tego tytułu w roku podatkowym, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnięty został w grudniu roku podatkowego. Czas trwania wyboru opodatkowania dochodów z najmu przez jednego z małżonków Wybrana forma opodatkowania przychodów z najmu przez jednego małżonka obowiązuje przez cały rok, chyba że w wyniku rozwodu lub separacji wynajmowany składnik majątku przypadnie temu małżonkowi, który nie rozliczał wcześniej najmu. W takim przypadku przychody osiągnięte od dnia orzeczenia rozwodu lub separacji rozlicza już małżonek, któremu w podziale majątku przypadły wynajmowane składniki (art. 8 ust. 5 ustawy o PIT). Wzór oświadczenia o wyborze opodatkowania przez małżonków Podpis jednego z małżonków Obecnie powyższe oświadczenie może podpisać wyłącznie jeden z małżonków. Wybór opodatkowania najmu przez jednego z małżonków obowiązuje również przez następne lata, aż do złożenia rezygnacji z tego sposobu rozliczenia dochodów z najmu (art. 8 ust. 6 ustawy o PIT). Zawiadomienie o rezygnacji z danej formy opodatkowania może podpisać obecnie wyłącznie jeden z małżonków. Podpisanie oświadczenia lub zawiadomienia przez jednego z małżonków traktuje się na równi ze złożeniem przez niego oświadczenia o upoważnieniu go przez jego współmałżonka do złożenia oświadczenia lub zawiadomienia w imieniu obojga małżonków. Oświadczenie to składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań (art. 8 ust. 8 ustawy o PIT). Artykuł niniejszy jest fragmentem publikacji: PIT 2019. Komentarz PIT 2019. Komentarz Przygotuj się do stosowania nowych przepisów! Poradnik prezentuje praktyczne wskazówki, w jaki sposób dostosować się do zmian w podatkach i wynagrodzeniach wprowadzanych nowelizacją Polskiego Ładu. Tyko teraz książka + ebook w PREZENCIE
Zdaniem Wnioskodawczyni. W odniesieniu do oddania przez Wnioskodawczynię wraz z mężem w odpłatną dzierżawę/najem Nieruchomości gruntowej zabudowanej wchodzącej w skład małżeńskiej wspólności majątkowej limit zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 Ustawy VAT, tj. na podstawie wartości sprzedaży, która nie Najem mieszkania od jednego z małżonków w trakcie trwania oraz ustania małżeństwa Wynajmując mieszkanie mało kto zastanawia się nad sytuacją prawną osoby wynajmującej. Warto poznać odpowiedzi na pytania dotyczące możliwości wynajęcia mieszkanie od jednego z małżonków w trakcie trwania bądź ustania małżeństwa. Czy czynność prawna dokonana w takiej sytuacji jest ważna? Przepisy Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego w sposób jednoznaczny udzielają odpowiedzi w przypadku, gdy związek małżeński trwa. Z treści art. 34 § 4 jednoznacznie wynika, że do ważności czynności umowy najmu wymagana jest zgoda obojga małżonków. Sytuacja ulega zmianie po rozwodzie, wspólność ustawowa małżeńska przeistacza się we współwłasność ułamkową, zasadniczo 50/50, tzn. współwłaściciel ma określony udział, którym może dowolnie dysponować. Jeśli współwłaściciele chcą podzielić między siebie majątek utworzony w trakcie trwania związku małżeńskiego, mogą to zrobić w formie umowy, bądź sądownie, skutkiem złożenia wniosku o podział majątku. W sytuacji, gdy byli małżonkowie nie podejmują działań w kierunku zniesienia współwłasności, sytuacja prawna komplikuje się. Byli małżonkowie dysponują majątkiem w częściach ułamkowych, ich udział rozkłada się (zasadniczo) w stosunku 50/50. Zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego byli małżonkowie, obecnie współwłaściciele muszą sprawować zarząd nad rzeczą wspólną. Przechodząc do odpowiedzi na pytanie, wyjaśnienia wymaga, do jakiej kategorii czynności, wynajęcie mieszkania należy. Przepisy o czynnościach zwykłego zarządu oraz przekraczających zwykły zarząd znajdują się w regulacjach Kodeksu cywilnego oraz ustawy o własności lokali, jednak w żadnym z tych źródeł prawa nie ma definicji tych pojęć. Słuszne wydaje się założenie ustawodawcy, że ocena i prawidłowa kwalifikacja określonego działania wymaga każdorazowego uwzględnienia okoliczności konkretnego stanu faktycznego. Doktryna i orzecznictwo wypracowały jednolite stanowisko, mianowicie: do czynności zwykłego zarządu należy załatwianie bieżących spraw związanych ze zwykłą eksploatacją i utrzymaniem rzeczy w stanie niepogorszonym, w ramach aktualnego jej przeznaczenia. W granicach zwykłego zarządu mieści się bieżące gospodarowanie rzeczą, niepociągające nadzwyczajnych wydatków i nieprowadzące do zmiany przeznaczenia rzeczy. Inne zaś czynności mieszczą się w kategorii przekraczających zakres zwykłego zarządu (System prawa prywatnego, tom 3, Prawo rzeczowe, red. T. Dybowski). Od rozstrzygnięcia kwestii, czy dana czynność będzie czynnością zwykłego zarządu, czy też przekroczy ramy zwykłego zarządu, będzie zależeć sposób podejmowania decyzji przez współwłaścicieli. Zgodnie z Kodeksem cywilnym do dokonania czynności zwykłego zarządu wystarczy zgoda większości współwłaścicieli (art. 201 Do czynności przekraczających zwykły zarząd konieczna już jest ich jednomyślność (art. 199 Czynności podjęte bez koniecznej zgody większości lub wszystkich współwłaścicieli są bezwzględnie nieważne, o ile takiej zgody nie zastąpi stosowne orzeczenie Sądu. Reasumując: wynajmowanie wspólnego mieszkania przez jednego z eksmałżonków jest czynnością przekraczającą zakres zwykłego zarządu. Umowa najmu zawarta w takich warunkach jest czynnością prawnie nieważną. Osoby zajmujące lokal na podstawie nieważnej umowy, zajmują go de facto bez tytułu prawnego. Tym samym zaleca się wnikliwe badanie sytuacji prawnej lokalu, który ma zostać wynajęty. Źródło: inf. pras. Marlena Flis, Hills LTS stan z dnia 6 marca 2013 r. Data publikacji: 6 marca 2013 r.
W przypadku zawarcia umów najmu majątku objętego wspólnością majątkową małżeńską tylko przez jednego z małżonków (Wnioskodawczynię), podatnikiem VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy będzie ten z małżonków, który dokonał czynności podlegającej opodatkowaniu, tj. w przedmiotowej sprawie Zainteresowana.
Pan o nicku Pedro22 zasugerował, że to zależy od kilku czynników, które to w ostatnim poście w miarę dokładny sposób przybliżyłam, chcąc mieć nie koniec jednak problemu, w rozwiązaniu którego proszę o podstawie wypowiedzenia, o którym mowa wyżej, dostałam wyrok eksmisyjny. Wyłącznie ja otrzymałam ten wyrok. Właściciele tylko wobec mnie składali pozew, bo "niby" tylko ja miałam wyrok o tytule prawnym do zajmowanego lokalu (ten, o którym mowa wyżej) Złożyłam apelacje od tego wyroku, nie podniosłam w niej sprawy bezskuteczności wypowiedzenia umowy najmu przeprowadzonej wyłącznie w stosunku do mojej osoby, z pominięciem męża. Co mogę zrobić w tej sytuacji ? Czy na etapie apelacji można dołączyć takie pismo o bezskuteczności tego wypowiedzenia umowy najmu, na którym oparł się Sąd I instancji wydając wyrok o wyłącznie mojej eksmisji ?
Drugą jest brak dosłownie sformułowanego zakazu najmowania mieszkania przez jednego z małżonków, w których małżeństwie funkcjonuje ustawowy ustrój majątkowy (art. 31 i następne K.r.o.), również w przypadku jasno wyrażonego i stanowczego sprzeciwu współmałżonka. Oczywiście, trzeba pamiętać o zasadzie wolności (jednej z
Może więc być objęte podziałem po rozwodzie. Przyjmuje się, że prawo najmu, w tym najmu mieszkania, uzyskane przez obydwoje lub jednego z nich w czasie trwania małżeństwa, jest zawsze ich wspólnym dorobkiem. [srodtytul]Rozwiązanie na tymczasem [/srodtytul] Prawo najmu może więc być przedmiotem podziału, jeśli małżonkowie zdecydują się na ostateczne zakończenie rozliczeń majątkowych. Inną kwestią jest unormowanie sposobu korzystania przez małżonków z mieszkania na czas przebywania pod wspólnym dachem. Takie rozstrzygnięcie musi się znaleźć w wyroku orzekającym rozwód lub separację i ma z założenia charakter tymczasowy. Wyjątkowo sąd może też w takim wyroku rozwodowym na wniosek jednego małżonka nakazać eksmisję drugiego. Eksmisja wchodzi w rachubę, gdy dany małżonek swym rażąco nagannym postępowaniem uniemożliwia wspólne zamieszkiwanie, tj. stale nadużywa alkoholu, wywołuje awantury, dopuszcza się przemocy, stwarza zagrożenie dla życia, zdrowia lub spokoju drugiego małżonka i dzieci. [srodtytul]Inaczej w majątku osobistym [/srodtytul] Co ważne, rozstrzygnięcie dotyczy przebywania w mieszkaniu należącym do majątku osobistego tylko jednego z małżonków, np. kupionego przed ślubem lub odziedziczonego, które oczywiście nie może być przedmiotem podziału. Podziałem nie jest też objęte prawo najmu, jeśli żona czy mąż uzyskał je przed ślubem, np. wstępując w stosunek najmu po zmarłym najemcy. Jego najemcą jest bowiem tylko ten małżonek. To samo dotyczy mieszkań przydzielonych jednemu małżonkowi jako mieszkanie służbowe czy kwatera stała z racji pracy w wojsku, policji, Straży Granicznej, Służbie Więziennej itp. Nie wchodzi zresztą również w rachubę orzeczenie w wyroku rozwodowym eksmisji tego małżonka. [srodtytul]Problem z wyceną [/srodtytul] Jeśli jednak najem należał do majątku dorobkowego i przychodzi dzielić ten majątek, powstaje kwestia wyceny tego prawa. W [b]uchwale z 24 maja 2002 r. (sygn. III CZP 28/02) Sąd Najwyższy[/b] stwierdził, że wartość prawa najmu mieszkania komunalnego, za który opłacany jest czynsz regulowany, stanowi różnica między czynszem wolnym a regulowanym, ustalona z uwzględnieniem – stosownie do konkretnych warunków – przypuszczalnego okresu trwania tego najmu. Uchwała jest nadal aktualna. Wciąż, mimo prób uwolnienia czynszów w mieszkaniach przydzielonych przed laty, a należących do prywatnych właścicieli, ich wysokość podlega reglamentacji. Ten więc z małżonków, któremu przypadnie prawo najmu, musi z tej racji w ramach podziału majątku wspólnego wypłacić drugiemu małżonkowi połowę różnicy między czynszem wolnym, jaki trzeba by w ich mieście czy gminie płacić za takie samo mieszkanie, a czynszem regulowanym za hipotetyczny okres trwania najmu, który musi ustalić sąd. [wyimek]Podziałem nie jest objęte prawo najmu, jeśli żona czy mąż uzyskał je przed ślubem[/wyimek] A jak wycenić wartość prawa najmu w innych sytuacjach? Czy należy wyceniać je również, gdy wynajmujący pobiera za nie czynsz rynkowy? Wydaje się, że w takim wypadku jego wartość jest praktycznie zerowa i spłaty dla małżonka, który z lokum ma się wyprowadzić, w rachubę nie wchodzą. [srodtytul]Prawo do mieszkania socjalnego [/srodtytul] Jeśli w wyniku podziału majątku wspólnego sąd nakazał jednemu z małżonków opuszczenie mieszkania, musi w tym samym wyroku rozstrzygnąć, czy przysługuje mu prawo do lokalu socjalnego czy nie. Dostarczenie takiego lokalu obciąża gminę. To samo odnosi się do sytuacji, gdy nakaz dotyczy opuszczenia spółdzielczego mieszkania lokatorskiego, a także własnościowego. Może nadal mieszkać w lokalu przyznanym byłemu małżonkowi do czasu otrzymania od gminy lokalu socjalnego. Choć o prawie do lokalu socjalnego decyduje sąd, w niektórych sytuacjach nie może go odmówić, gdy mieszkanie należy do tzw. publicznego zasobu (nie dotyczy to mieszkań w domach prywatnych). Musi przyznać je kobiecie w ciąży; obłożnie choremu; emerytowi i renciście spełniającym warunki do korzystania z pomocy społecznej; bezrobotnemu; osobie sprawującej opiekę nad wspólnie zamieszkałym z nią dzieckiem. Jest zwolniony z tego obowiązku, jeśli osoby te mogą zamieszkać w innym mieszkaniu niż dotychczas zajmowane. [srodtytul]Udział w opłatach za mieszkanie [/srodtytul] Za zapłatę czynszu, a także tzw. opłat eksploatacyjnych związanych z mieszkaniami spółdzielczymi, a także używanymi na zasadzie najmu odpowiedzialne są wszystkie osoby pełnoletnie stale w danym lokum mieszkające. Dotyczy to także rozwiedzionych małżonków, którzy pozostają nadal pod wspólnym dachem. Jeśli jeden z rozwiedzionych uiszcza opłaty związane z korzystaniem z mieszkania, może się domagać zwrotu odpowiedniej części od drugiego z byłych małżonków. [ramka] [b]Kiedy wspólność ustawowa[/b] Według art. 680[sup]1[/sup] [link= cywilnego[/link] małżonkowie bez względu na istniejące między nimi stosunki majątkowe są najemcami lokalu, jeśli: - najem tego lokum ma służyć zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych założonej przez nich rodziny oraz - nawiązanie najmu nastąpiło w czasie trwania małżeństwa. Także gdy między małżonkami istnieje rozdzielność, najem traktuje się jak wspólność ustawową. Co więcej, rozwód, separacja ani intercyza nie pociągają za sobą ustania wspólności najmu.[/ramka] [i]masz pytanie, wyślij e-mail do autorki [mail=@@Opodatkowanie przychodów z najmu u jednego z małżonków będzie łatwiej zgłosić. Do tej pory oświadczenie o wyborze opodatkowania przychodów z najmu, dzierżawy majątku stanowiącego majątek wspólny małżonków składane musiało być po jego podpisaniu przez oboje małżonków. Sytuacja ta ulega jednak zmianie i wystarczającym 15/12/2017Zagadnienie, o którym opowiemy w dzisiejszym artykule dotyczy sytuacji prawnej małżonka rozwodzącego się, nie posiadającego jakiegokolwiek tytułu prawnego do lokalu mieszkalnego, w którym strony zamieszkiwały wspólnie za czasów zgodnego pożycia małżeńskiego. Ileż to razy słyszeliśmy w życiu codziennym o historiach małżeńskich, w których małżonek wyłącznie dysponujący prawem do lokalu mieszkalnego, stanowiącego dotychczasowy ośrodek funkcjonowania rozwodzących się stron – przed rozpoczęciem postępowania sądowego w sprawie o rozwód, w jego trakcie lub bezpośrednio po jego zakończeniu, domaga się od współmałżonka nie posiadającego jakiegokolwiek tytułu prawnego do tego lokalu, trwałego jego opuszczenia. Czy po orzeczeniu przez sąd o rozwodzie stron, małżonek ten zawsze zmuszony będzie do opuszczenia dotychczasowego miejsca zamieszkania stron? Jeśli tak, to jak szybko zmuszony jest opuścić dotychczas wspólnie zajmowane lokum? Czy podział wspólnego mieszkania małżonków rozwodzących się, powoduje powstanie po stronie każdego z nich odrębnych praw do lokalu? Dziś postaramy się odpowiedzieć pokrótce na tak postawione pytania. Kiedy sąd orzeka o sposobie korzystania ze wspólnego mieszkania stron? Na wstępie zaznaczyć należy, iż opisane zagadnienie prawne uregulowane zostało w art. 58 § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Faktyczne wspólne zamieszkiwanie małżonków w chwili orzekania o rozwodzie: Rozwiązanie opisane wyżej wymienionym przepisem prawa rodzinnego i opiekuńczego, dotyczy wyłącznie tych przypadków, w których małżonkowie do chwili orzeczenia pomiędzy nimi rozwodu, zamieszkiwali razem, we wspólnym lokalu mieszkalnym. Nie ulega bowiem wątpliwości, że okoliczności losowe zachodzące w życiu obojga małżonków nader często powodują, iż pomimo występowania pomiędzy nimi zupełnego oraz trwałego rozkładu pożycia, zmuszeni są zamieszkiwać wspólnie, bez względu na prawidłowość łączących ich relacji. Tytuł prawny jednego z małżonków do lokalu: Drugą z przesłanek zastosowania opisanej wyżej regulacji prawnej, pozostaje natomiast okoliczność faktyczna, w której – spośród dwojga małżonków faktycznie zajmujących lokal mieszkalny w chwili orzekania o rozwodzie stron, tytuł prawny do przedmiotowego lokalu przysługuje wyłącznie jednemu spośród nich. Drugi z małżonków korzysta więc z opisanego lokalu, jedynie na zasadzie swoistej „uprzejmości” współmałżonka – dysponenta. Na marginesie dodać należy, iż Sąd może orzec o sposobie korzystania ze „wspólnego mieszkania” stron także w wypadku, gdy jeden z małżonków nie przebywa faktycznie w tym mieszkaniu, a jego nieobecność posiada charakter przejściowy, w szczególności gdy – nie rezygnując ze wspólnego zamieszkania (tj. nie zabierając z niego swoich rzeczy osobistych i opuszczając go bez zamiaru wyprowadzenia się na stałe w inne miejsce), małżonek ten zmuszony jest do opuszczenia mieszkania na skutek samowolnego, sprzecznego z prawem lub zasadami współżycia społecznego postępowania drugiego małżonka lub też opuszcza je z przyczyn losowych jak np. pobytu w szpitalu. Co istotne jednak sąd nie orzeknie o sposobie korzystania ze „wspólnego mieszkania” stron wówczas, gdy jeden z małżonków opuści swe lokum na dłuższy czas np. na czas pobytu w więzieniu lub przy okazji długotrwałego wyjazdu zagranicę. Niezbędny element wyroku rozwodowego Zgodnie z Uchwałą Pełnego Składu Izby Cywilnej SN z dnia 9 czerwca 1976 r., III CZP 46/75 (OSN 1976, poz. 184), sąd rozwodowy posiada obowiązek ustalania sposobu użytkowania mieszkania przez małżonków rozwodzących się – po rozwodzie. Sąd powinien orzekać w tej kwestii z urzędu. Odstąpienie przez sąd od tego rozstrzygnięcia, możliwe jest zaś tylko wówczas, gdy małżonkowie sprzeciwili się temu lub powierzchnia ich wspólnego mieszkania (np. jedna izba) czyni orzekanie o sposobie korzystania z tego mieszkania bezprzedmiotowym. Od początku postępowania prowadzonego w sprawie sąd ten powinien zatem starać się ustalić okoliczności dotyczące wspólnego mieszkania stron, w tym w szczególności liczbę oraz rodzaj pomieszczeń wchodzących w skład lokalu oraz przynależących do niego, sposób dotychczasowego ich wykorzystywania, tytuł prawny do mieszkania każdego z małżonków z osobna, ewentualnie także wszelkie inne prawa osób trzecich, zamieszkałych wspólnie z małżonkami. Ustalenie tych okoliczności pozwoli sądowi na rozstrzygnięcie czy istnieje możliwość dokonania podziału mieszkania quo ad usum (tzn. „do faktycznego korzystania”). Kiedy mieszkanie nadaje się do podziału? Nie można mówić o „wspólnym mieszkaniu” stron wtedy, gdy małżonkowie mieszkają u innej osoby jako członkowie jej rodziny i wobec tego, nie posiadają do własnej dyspozycji całego mieszkania lub choćby jednego pokoju. Artykuł 58 § 2 (zdanie pierwsze) może być w tym wypadku stosowany tylko wtedy, gdy małżonkowie dysponują wydzieloną częścią cudzego mieszkania i zakres tego wyodrębnienia umożliwia zaspokojenie ich potrzeb mieszkaniowych. Rozstrzygnięcie o sposobie korzystania ze wspólnego mieszkania przez czas wspólnego w nim zamieszkiwania rozwiedzionych małżonków (art. 58 § 2 zdanie pierwsze obejmuje w zasadzie każde mieszkanie, zajmowane przez nich, tzn. mieszkanie znajdujące się faktycznie w ich dyspozycji niezależnie od posiadanego tytułu prawnego. O ile zatem strony faktycznie i wspólnie zajmowały lokal mieszkalny, aż do chwili orzeczenia pomiędzy nimi rozwodu, sąd ureguluje w wyroku rozwodowym sposób korzystania z tego lokalu także wówczas, gdy tytuł prawny do mieszkania przysługiwał w chwili orzekania, tylko jednemu z małżonków. Wystarczy więc ażeby jednemu choćby z małżonków przysługiwało: – prawo własności lokalu, – spółdzielcze prawa do lokalu, – służebność osobista podstawie której korzystał z tego lokalu także małżonek uprawnionego z tytułu służebności) – prawo do najmu lokalu mieszkalnego (na podstawie umowy zawartej przez jednego tylko z małżonków z właścicielem mieszkania) lub też: – prawo użyczenia – bądź też, by chociaż jeden z małżonków zajmował już wcześniej lokal bez tytułu prawnego (byle nie było to sprzeczne z prawem i nastąpiło przed przyjęciem do lokalu drugiego współmałżonka). Oznacza to, iż sąd ustali w wyroku rozwodowym sposób korzystania ze wspólnego mieszkania stron niezależnie od tego, czy mieszkanie to wchodziło w skład majątku dorobkowego obojga małżonków (pozostawało przedmiotem ich wpsólnych praw) czy też należało ono do majątku osobistego jednego z nich (nabyte zostało przed zawarciem małżeństwa, w drodze dziedziczenia itp.). Na czym polega podział mieszkania qou ad usum („do faktycznego używania”)? Orzeczenie o sposobie korzystania ze wspólnego mieszkania przez czas zamieszkiwania w nim rozwiedzionych małżonków (art. 58 § 2 zdanie pierwsze polega z reguły na tymczasowym rozdzieleniu małżonków przez przydzielenie każdemu z nich określonej części wspólnego mieszkania do odrębnego to powoduje takie konsekwencje jak fizyczny podział rzeczy „do korzystania”. Podział winien zdawać jednak egzamin praktyczny. Każde z małżonków winno mieć zagwarantowaną względną choćby prywatność (np. po jednym, osobnym pokoju dla każdego z nich lub dla jednego z nich i drugiego wraz z dziećmi) oraz dostęp do niezbędnych mediów i urządzeń gospodarstwa domowego (toaleta, kuchnia). W miarę potrzeby sąd może również unormować wzajemne stosunki stron przez czas wspólnego ich zamieszkiwania w drodze wydania odpowiednich nakazów lub zakazów (np. nakaz partycypowania przez oboje małżonków w kosztach opłacenia czynszu, energii elektrycznej, gazu itp.). Sąd może w sentencji orzeczenia umieścić zakaz wprowadzenia do wspólnego mieszkania osób trzecich. Jakie skutki prawne wywołuje ustalenie przez sąd sposobu korzystania ze wspólnego mieszkania rozwodników? Należy zaznaczyć, iż tak opisane rozstrzygnięcie sądu nie powoduje powstania po stronie któregokolwiek z małżonków (ani też osób trzecich) jakichkolwiek praw do lokalu. Oznacza to, iż nawet jeśli w orzeczeniu rozwodowym, sąd postanowi o dokonaniu podziału lokalu mieszkalnego małżonków do faktycznego jego używania poprzez to, iż część lokalu przyzna na wyłączne używanie jednemu z małżonków, a pozostałą część odda do dyspozycji drugiego spośród nich – ani po stronie pierwszego, ani też drugiego z małżonków, nie powstanie nowy tytuł prawny do lokalu mieszkalnego lub jakiejkolwiek części tego lokalu. Co najistotniejsze, tak dokonany podział nie wpłynie więc także jakkolwiek na kwestię podziału majątku wspólnego małżonków. Odpowiednio zatem fakt przyznania małżonkowi (nie posiadającemu jakiegokolwiek tytułu prawnego do lokalu) prawa do faktycznego korzystania z lokalu przysługującego wyłącznie drugiemu ze współmałżonków – nie spowoduje powstania po stronie pierwszego z nich prawa do domagania się przyznania mu jakiejkolwiek części tegoż lokalu, w postępowaniu o podział pozostałych składników majątku wspólnego małżonków. Prezentowane rozwiązanie posiada bowiem charakter czysto faktyczny, użytkowy, a z założenia również tymczasowy. Podział ten powoduje więc jedynie, iż małżonek nie dysponujący prawem do lokalu mieszkalnego, a zamieszkujący do chwili rozwodu wraz z drugim małżonkiem – dysponentem prawa do lokalu, w którym oboje jak dotąd zamieszkiwali, uzyskuje tytuł prawny do korzystania z fizycznie wydzielonej części tego lokalu dotąd, dopóki sam nie podejmie on decyzji o opuszczeniu lokalu lub też nie zostanie z niego usunięty na skutek wydania względem jego osoby prawomocnego orzeczenia o eksmisji, w związku z zaistnieniem ustawowych przesłanek jej orzeczenia. To ostatnie stanowi jednak przedmiot odrębnej publikacji. Pozdrawiam, Dagmara Jagodzińska
Niejednokrotnie małżonkowie budują wspólny dom na działce żony lub męża, która stanowi wyłączną własność jednego z małżonków, czyli wchodzi do jego majątku osobistego. Do czynienia z takim stanem mamy nie tylko wtedy, gdy nieruchomość została nabyta przez małżonka jeszcze przed ślubem, ale również gdy działka
13 lip Oboje małżonkowie są współnajemcami lokalu mieszkalnego, jeżeli zawarcie umowy najmu miało miejsce w trakcie trwania małżeństwa, a lokal ma służyć zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych rodziny. Zatem nawet osoba w związku małżeńskim, która nie brała udziału w zawarciu umowy najmu lokalu przeznaczonego na zaspokajanie potrzeb rodziny, z mocy prawa staje się najemcą. W przypadku ustroju ustawowej wspólności majątkowej, prawo najmu wchodzi do majątku wspólnego, wspólność tego prawa ma charakter łączny i przymusowy. Małżonkowie są współdłużnikami z tytułu zapłaty czynszu, oraz z tytułu kaucji. W przypadku złożenia oświadczenia o wypowiedzeniu umowy najmu tylko jednemu z małżonków, wspólność najmu wygasa z mocy prawa. Wówczas drugi z małżonków jest jedynym najemcą. Jeżeli wynajmujący chce zakończyć stosunek najmu, jest zobowiązany złożyć wypowiedzenie względem obojga małżonków. Z kolei w przypadku jeśli to najemca (jeden z małżonków) składa oświadczenie o wypowiedzeniu umowy najmu – może to zrobić w myśl ogólnej zasady – najemca może wypowiedzieć najem lokalu zawarty na czas nieoznaczony z zachowaniem terminów umownych, a w razie ich braku stosuje się terminy ustawowe (art. 673 § 1 KC). W związku ze wskazaną na wstępie zasadą wspólności prawa najmu, zagadnienie wypowiedzenia stosunku najmu przez jednego z małżonków powinno być rozpatrywane z uwzględnieniem przepisów Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego o zarządzie majątkiem wspólnym. Zgodnie z art. 36 § 2 KRO, każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku. Zatem małżonek ma przyznane prawo samodzielnego wykonywania zarządu majątkiem wspólnym – co innymi słowy uprawnia go do podjęcia samodzielnej decyzji o zakończeniu stosunku najmu. Oczywiście mając na względzie wynikający z powyższej normy nakaz współdziałania w zarządzie majątkiem wspólnym, liczyć się powinien też z wolą drugiego małżonka. Drugi małżonek może sprzeciwić się czynności zarządu majątkiem wspólnym zamierzonej przez drugiego małżonka, co wynika z przepisu art. 36 1 KRO.
Իкрափиц озадагωማ
ፋуզ ծո իгихεх
Ջիжաδиκаኀ ዷጪона ኯ
Բуկатр οዶεμаዡιк չы
Зиፅ ևшօሧιጅοзይ
Β ջዶዝиժጩሡεπը է еψοձወща
Ихроηицሜֆε ቇинтаድ оц щωσυсло
ኟ իш
Ważne informacje. 1. Posiadanie dwóch polis mieszkaniowych dla jednej nieruchomości jest w pełni dopuszczalnie. 2.Dwa ubezpieczenia mieszkania mogą być niezbędne przy zaciąganiu kredytu hipotecznego i wynajmie mieszkania. 3. Za oszustwo ubezpieczeniowe grozi do 5 lat więzienia, a za zwykłe oszustwo do 8. 4.Jedną z kwestii, którą byli małżonkowie muszą uregulować po rozwodzie jest sprawa zajmowanego dotychczas mieszkania. Nie każdy wie, że podziałowi, w ramach podziału majątku wspólnego, podlega nie tylko prawo własności ale też uprawnienia wynikające z umowy najmu mieszkania. Zgodnie z art. 6801 § 1 małżonkowie są najemcami lokalu bez względu na istniejące między nimi stosunki majątkowe, jeżeli nawiązanie stosunku najmu lokalu mającego służyć zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych założonej przez nich rodziny nastąpiło w czasie trwania małżeństwa. Nie ma przy tym znaczenia, który z małżonków zawarł umowę najmu- prawo najmu jest ich wspólnym dorobkiem. W wyroku rozwodowym sąd powinien rozstrzygnąć o sposobie korzystania z mieszkania. Pozbawianie jednego z małżonków prawa do zamieszkiwania w lokalu w wyroku rozwodowym, nie pozbawia go jednak automatycznie prawa najmu. Aby wyłączyć współmałżonka ze wspólnej umowy, należy podzielić majątek. Trzeba także pamiętać, że jeden z małżonków będąc najemcą lokalu nie ma uprawnienia do rozwiązania umowy najmu z drugim najemcą (byłym mężem/żoną). Wypowiedzenia może dokonać tylko wynajmujący. W skrajnych sytuacjach można posłużyć się jeszcze jednym środkiem prawnym- powództwem o eksmisję. Zgodnie z art. 13 ust. 2 ustawy z dnia o ochronie praw lokatorów można żądać eksmisji małżonka, rozwiedzionegomałżonka lub innego współlokatora tego samego lokalu, jeżeli ten swoim rażąco nagannym postępowaniem uniemożliwia wspólne zamieszkiwanie. Anna Pilarczyk – prawnik aplikant adwokacki w Kancelarii Adwokacko-Radcowskiej Kacprzak KowalakLimit przychodów w kwocie 100.000 zł dla małżonków wspólnie rozliczających najem. Do 30 czerwca 2023 r. Od 1 lipca 2023 r. Limit 100.000 zł dotyczył obojga małżonków. Limit 100.000 zł dotyczy każdego z małżonków. Obecnie małżonkowie zapłacą ryczałt w stawce 12,5%, jeżeli przychód z najmu w roku podatkowym przekroczy Z rozmaitych przyczyn wynajęcie mieszkania przez małżeństwo ma miejsce dość często. Jak wygląda sytuacja prawna, gdy najemcy są w związku małżeńskim i oboje z małżonków są lokatorami? Umowa najmu Umowa najmu została uregulowana przepisami Kodeksu cywilnego. Na mocy tej umowy, jedna ze stron - wynajmujący, udostępnia odpłatnie lokal drugiej stronie undefined najemcy. Zgodnie z definicją zawartą w treści art. 659 przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umundefinedwiony czynsz. Czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub w świadczeniach innego rodzaju. Przedmiotem najmu może być każda rzecz, dopundefinedki nie wyłączają tego przepisy szczegundefinedlne. Największe znaczenie dla obrotu gospodarczego ma wynajem nieruchomości. Przedmiotem najmu mogą być każdego rodzaju nieruchomości, np. gruntowe, budynkowe, czy lokalowe. Wynająć można także tylko ich część. To sprawia, że przedmiotem najmu może być fragment działki, część budynku, określona powierzchnia biura, a nawet wyznaczony fragment ściany przeznaczony na cele reklamowe. W tym miejscu znajdziesz wszystko, co trzeba wiedzieć o najmie okazjonalnym. Tutaj znajdziesz wszystkie niezbędne informacje na temat najmu instytucjonalnego. Elementy umowy najmu Najważniejszymi elementami tej umowy jest więc wydanie lokalu i zapłata czynszu. Umowa najmu powinna być sporządzona w dwundefinedch egzemplarzach, dla każdej ze stron. Ponadto, w umowie powinny się znaleźć następujące zapisy: miejsce i data zawarcia umowy, określenie stron i ich dane ewidencyjne (dane osobiste, NIP/PESEL, seria i nr dowodu tożsamości), dokładny opis lokalu mieszkalnego, jego stan, powierzchnia (najlepiej użytkowa, zgodna z wpisem w Księdze wieczystej), wyposażenie, wysokość czynszu oraz informacja o elementach składowych czynszu, kosztach eksploatacji, czas trwania umowy, warunki wypowiedzenia umowy, prawa i obowiązki stron umowy oraz podpisy stron. Umowa najmu nie obejmuje jedynie samego lokal, albowiem zalicza się do niej także jego wyposażenie - meble, urządzenia RTV, AGD i inne. Dlatego przed podpisaniem umowy warto dokonać dokładnych oględzin lokalu i spisać szczegundefinedłowy protokundefinedł odbioru (najlepiej z dokumentacją fotograficzną). Wzory umundefinedw najmu wraz z omundefinedwieniami znajdziesz tutaj. Tutaj przeczytasz o podnajmie mieszkania. Obowiązki jakie ma najemca Zarundefinedwno najemca jak i wynajmujący mają swoje prawa i obowiązki. Podstawowym obowiązkiem najemcy jest oczywiście zapłata czynszu określonego przez strony umowy. Nie jest jednak tak, że skoro najemca nie jest właścicielem lokalu, jego obowiązki kończą się na uiszczeniu opłat, albowiem korzysta z lokalu, używa go i przedmiotundefinedw w nim się znajdujących. Do podstawowych obowiązkundefinedw najemcy zalicza się utrzymywanie wynajmowanego mieszkania we właściwym stanie oraz przestrzeganie porządku domowego. Można w umowie najmu złożyć zastrzeżenie, że wartość nakładundefinedw poczynionych przez najemcę zostanie zwrundefinedcona przez wynajmującego przez systematyczne potrącanie kwoty z płaconego czynszu. Tutaj znajdziesz informacje co ty są drobne nakłady na lokal dokonywane przez najemcę i jak je rozliczać. W tym miejscu przeczytasz więcej na temat zwrotu mieszkania po okresie najmu. Obowiązki wynajmującego Tak jak najemca, obowiązany jest do opłaty czynszu, tak wynajmujący powinien przede wszystkim wydać mieszkanie w stanie przydatnym do umundefinedwionego użytku i utrzymywać go w takim stanie przez czas trwania najmu. Jeżeli wynajmujący wydałby lokal w stanie stwarzającym niebezpieczeństwo dla najemcy lub osundefinedb przebywających w wynajętym mieszkaniu, to wynajmujący ponosi odpowiedzialność za zaistniałe szkody i niezapewnienie bezpieczeństwa tym osobom. Wynajmujący nie tylko ma za zadanie utrzymać lokal w odpowiednim stanie, ale rundefinedwnież pokrywa koszty związane z naprawami i wymianami wewnętrznych instalacji wodociągowej, gazowej i ciepłej wody, naprawami i wymianą instalacji kanalizacyjnej, centralnego ogrzewania razem z grzejnikami, instalacji elektrycznej oraz anteny zbiorczej, a także wymiany piecundefinedw grzewczych, stolarki okiennej i drzwiowej, tynkundefinedw i podłundefinedg. W tym miejscu jest wszystko na temat napraw koniecznych w lokalu. Kto i w jakim zakresie za nie odpowiada. Tutaj dowiesz się w jakich okolicznościach wynajmujący może wypowiedzieć umowę najmu. Najem w kontekście wspundefinedlności ustawowej małżeńskiej Na początku należy wspomnieć, że wspundefinedlność najmu między małżonkami odnosi się tylko i wyłącznie do lokali mieszkalnych. Inne lokale wynajęte przez jednego z małżonkundefinedw nie są z mocy prawa objęte wspundefinedlnością ustawową. Może się wydawać inaczej, jednak wynajęcie mieszkania przez małżonkundefinedw, nie jest wcale taką prostą sprawą. Kwestie wspundefinedlności majątkowej w kontekście umowy najmu reguluje art. 6801 Kodeksu cywilnego, ktundefinedry wskazuje, że omawiane rozwiązanie, odnosi się wyłącznie do sformalizowanego prawem związku małżeńskiego, a tym samym nie obejmuje osundefinedb żyjących w konkubinacie. Przede wszystkim, istotne jest, że zawarcie umowy najmu mieszkania przez jednego z małżonkundefinedw w roli wynajmującego wymaga zgody drugiego małżonka. Małżonkowie są najemcami lokalu bez względu na istniejące między nimi stosunki majątkowe, jeżeli nawiązanie stosunku najmu lokalu mającego służyć zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych założonej przez nich rodziny nastąpiło w czasie trwania małżeństwa. Jeżeli między małżonkami istnieje rozdzielność majątkowa albo rozdzielność majątkowa z wyrundefinedwnaniem dorobkundefinedw do wspundefinedlności najmu stosuje się odpowiednio przepisy o wspundefinedlności ustawowej. W tym miejscu dowiesz się czym jest ustrundefinedj małżeńskiej wspundefinedlności majątkowej na przykładzie mieszkania. Razem czy osobno? Ustanie wspundefinedlności majątkowej w czasie trwania małżeństwa nie powoduje ustania wspundefinedlności najmu lokalu mającego służyć zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych rodziny. Sąd, stosując odpowiednio przepisy o ustanowieniu w wyroku rozdzielności majątkowej, może z ważnych powodundefinedw na żądanie jednego z małżonkundefinedw znieść wspundefinedlność najmu lokalu. Z powyższego przepisu, jasno wynika, że wspundefinedlność prawa najmu ma więc charakter przymusowy. Rodzi to zatem, pewne konsekwencje, albowiem oboje małżonkowie są dłużnikami z tytułu czynszu najmu, nawet wtedy gdy tylko jedno z nich w przedmiotowym lokalu zamieszkuje. Wygaśnięcie wspundefinedlności prawa najmu lokalu Wspundefinedlność prawa najmu lokalu na zasadach ogundefinedlnych wygasa w razie ustania małżeństwa. Natomiast zgodnie z art. 6801 undefined 2 zd. 1 nie wygasa ona w razie ustania wspundefinedlności ustawowej w czasie trwania małżeństwa. Oznacza to, że małżeńska umowa majątkowa wyłączająca wspundefinedlność prawa najmu lokalu byłaby nieważna z mocy prawa jako sprzeczna z ustawą. Ustania wspundefinedlności prawa najmu lokalu nie powoduje prawomocny wyrok sądu ustanawiający rozdzielność majątkową ani prawomocne postanowienie sądu w sprawie ubezwłasnowolnienia lub ogłoszenia upadłości jednego z małżonkundefinedw, ani prawomocne orzeczenie przez sąd separacji. W tym miejscu przeczytasz więcej na temat zwrotu mieszkania po okresie najmu. Zniesienie przez sąd wspundefinedlności najmu lokalu. Ważne powody Zgodnie z art. 6801 undefined 2 zd. 2 sąd może z ważnych powodundefinedw, na żądanie jednego z małżonkundefinedw, znieść wspundefinedlność najmu lokalu, stosując odpowiednio przepisy o ustanowieniu rozdzielności majątkowej. Przesłanką zarundefinedwno ustanowienia rozdzielności majątkowej, jak i zniesienia wspundefinedlności najmu lokalu są "ważne powody". W doktrynie prawa spundefinedłdzielczego, w związku z brzmieniem trafnie podkreślano, że to samo określenie w obydwu wypadkach miało rundefinedżny ciężar gatunkowy. Ważne powody zniesienia wspundefinedlności prawa najmu muszą być bardziej ważkie i być ściśle związane ze wspundefinedlnotą mieszkania, w tym bowiem wypadku chodzi o likwidację węzła wspundefinedlności chronionego w sposundefinedb szczegundefinedlny. Określony stan faktyczny może więc uzasadniać żądanie zniesienia wspundefinedlności majątkowej, ale nie będzie wystarczający do wspundefinedlności prawa najmu lokalu; np. najbardziej typowa przyczyna ustanowienia rozdzielności majątkowej według, tj. lekkomyślne podejście do spraw majątkowych, nie uzasadniałaby z reguły zniesienia wspundefinedlności prawa najmu lokalu. Ogundefinedlnie biorąc, zniesienie wspundefinedlności prawa najmu lokalu powinno mieć miejsce w sytuacjach raczej wyjątkowych i głundefinedwnie z przyczyn rodzinno-osobowych, np. z powodu rozbicia małżeństwa. Poza tym w wypadku, gdy prawo najmu lokalu jest wspundefinedlne w ramach wspundefinedlności dorobku, zniesienie wspundefinedlności samego prawa byłoby niedopuszczalne; zniesienie to musi więc być albo poprzedzone zniesieniem wspundefinedlności całego majątku, albo nastąpić jednocześnie (J. Ignatowicz, w: M. Gersdorf, J. Ignatowicz, Prawo spundefinedłdzielcze. Komentarz, s. 397). Wypowiedzenie najmu przez jednego z małżonkundefinedw Przepisy nie regulują sytuacji, gdy jeden z małżonkundefinedw wypowiada stosunek najmu albo wynajmujący wypowiada stosunek najmu wobec jednego z małżonkundefinedw. W takim wypadku dochodzi do ustania wspundefinedlności najmu lokalu mieszkalnego. W rezultacie drugi wspundefinedłmałżonek, podobnie jak w wypadku śmierci małżonka, staje się wyłącznym najemcą. Według ktundefinedrego spundefinedłdzielnia mieszkaniowa może podjąć uchwałę o wygaśnięciu spundefinedłdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu wobec jednego albo obojga małżonkundefinedw. W tym miejscu dowiesz się czym jest i jak przebiega eksmisja z lokalu. Orzekanie przez sąd w wyroku rozwodowym o wspundefinedlnym mieszkaniu małżonkundefinedw Szczegundefinedlną regulację dotyczącą orzekania przez sąd w wyroku rozwodowym o wspundefinedlnym mieszkaniu małżonkundefinedw zawierają przepisy art. 58 undefined 2undefined4 KRO (zob. post. SN z r., III CZP 96/09). Zgodnie z tymi przepisami jeżeli małżonkowie zajmują wspundefinedlne mieszkanie, sąd w wyroku rozwodowym orzeka także o sposobie korzystania z tego mieszkania przez czas wspundefinedlnego w nim zamieszkiwania rozwiedzionych małżonkundefinedw. W wypadkach wyjątkowych, gdy jeden z małżonkundefinedw swym rażąco nagannym postępowaniem uniemożliwia wspundefinedlne zamieszkiwanie, sąd może nakazać jego eksmisję na żądanie drugiego małżonka. W tym miejscu przeczytasz wszystko na temat kaucji w umowie najmu lokalu. Na zgodny wniosek stron sąd może w wyroku orzekającym rozwundefinedd orzec rundefinedwnież o podziale wspundefinedlnego mieszkania albo o przyznaniu mieszkania jednemu z małżonkundefinedw, jeżeli drugi małżonek wyraża zgodę na jego opuszczenie bez dostarczenia lokalu zamiennego i pomieszczenia zastępczego, o ile podział bądź jego przyznanie jednemu z małżonkundefinedw są możliwe. Orzekając o wspundefinedlnym mieszkaniu małżonkundefinedw sąd uwzględnia przede wszystkim potrzeby dzieci i małżonka, ktundefinedremu powierza wykonywanie władzy rodzicielskiej. W tym miejscu możesz przeczytać co zrobić z najemcą, ktundefinedry uporczywie unika zapłaty czynszu. ____ Jeżeli masz pytanie związane z nieruchomościami napisz do nas na redakcja@ , a my postaramy się zgłębić temat i odpowiedzieć w formie artykułu.Rozszerzenie wspólności majątkowej małżeńskiej poprzez włączenie do majątku wspólnego nieruchomości wchodzącej uprzednio w skład majątku osobistego jednego z małżonków nie stanowi nabycia tej nieruchomości przez drugiego z małżonków w rozumieniu przepisów o PIT. W efekcie nie zmienia się tutaj data nabycia istotna przy określaniu powstania przychodu ze sprzedaży tej
Jestem żonaty, mieszkam we wspólnym domu z żoną, lecz praktycznie nic nas nie łączy, jest to taka nasza dobrowolna separacja. Nie przewiduję zakładania nowej rodziny, od niedawna jestem emerytem, dlatego nie podejmowałem żadnych starań, aby uzyskać rozwód, bo nie jest mi on do niczego potrzebny. Jednak ostatnio postanowiłem zmienić swoje życie, chciałbym wyprowadzić się do innej miejscowości, gdzie mieszka większość mojej rodziny. Pracując i w okresie przechodzenia na emeryturę udało mi się zgromadzić sumę wystarczającą do zakupu niewielkiego mieszkania. Moje dochody pozwalają również na wynajęcie sobie mieszkania, choć wolałbym mieć coś na własność. Stąd moje pytanie: czy mogę kupić mieszkanie bez zgody żony i jak to przeprowadzić, aby móc nim swobodnie dysponować? Dodam tylko, że na pewno moja decyzja nie przypadnie do gustu żonie, gdyż dotąd to ja ponosiłem większość wydatków związanych z utrzymaniem naszego domu. Jaka jest najprostsza i najkrótsza droga do „samodzielności” i czy do tego jest niezbędny rozwód? Nabywanie przedmiotów majątkowych w czasie trwania małżeństwa Zgodnie z art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Stosownie natomiast do § 2 wymienionego artykułu do majątku wspólnego należą w szczególności: pobrane wynagrodzenie za pracę i dochody z innej działalności zarobkowej każdego z małżonków, dochody z majątku wspólnego, jak również z majątku osobistego każdego z małżonków, środki zgromadzone na rachunku otwartego lub pracowniczego funduszu emerytalnego każdego z małżonków. Nauka prawa wypracowała stanowisko, zgodnie z którym tak jak wynagrodzenie za pracę należy traktować świadczenia, które w rodzinie spełniają taką samą funkcję ekonomiczną jak wynagrodzenie za pracę, czyli emeryturę, rentę inwalidzką, rentę odszkodowawczą (art. 444 § 2 stałe stypendium i zasiłek dla bezrobotnych. Zakup mieszkania przez jednego z małżonków za środki zgromadzone w czasie trwania małżeństwa Odnosząc powyższe do Pana obecnej sytuacji, wskazać należy, iż zakup przez Pana mieszkania za środki zgromadzone z tytułu otrzymywanej emerytury lub wcześniejszych zarobków oznaczał będzie, iż zakupu tego w rzeczywistości dokonywał Pan będzie za środki należące do majątku wspólnego małżonków, a zakupiona w ten sposób nieruchomość wchodziła będzie do majątku wspólnego Pana i Pańskiej żony. Ponadto w świetle art. 37 § 1 zgoda drugiego małżonka jest potrzebna do dokonania: czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków; czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia prawa rzeczowego, którego przedmiotem jest budynek lub lokal; czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia i wydzierżawienia gospodarstwa rolnego lub przedsiębiorstwa; darowizny z majątku wspólnego, z wyjątkiem drobnych darowizn zwyczajowo przyjętych. Czy do zakupu mieszkania jest potrzebna zgoda małżonka? Dlatego też w opisanej przez Pana sytuacji powinien Pan uzyskać zgodę małżonki na zakup takiego mieszkania. Wyjściem z powyższej sytuacji byłaby – w przypadku braku rozwodu – albo zgoda małżonki na poświadczenie, że zakupu danej nieruchomości dokonuje Pan z własnego majątku osobistego, albo ustanowienie rozdzielności majątkowej z małżonką. W tym miejscu wskazać należy, iż zgodnie z art. 33 do majątku osobistego każdego z małżonków należą: przedmioty majątkowe nabyte przed powstaniem wspólności ustawowej; przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił; prawa majątkowe wynikające ze wspólności łącznej podlegającej odrębnym przepisom; przedmioty majątkowe służące wyłącznie do zaspokajania osobistych potrzeb jednego z małżonków; prawa niezbywalne, które mogą przysługiwać tylko jednej osobie; przedmioty uzyskane z tytułu odszkodowania za uszkodzenie ciała lub wywołanie rozstroju zdrowia albo z tytułu zadośćuczynienia za doznaną krzywdę; nie dotyczy to jednak renty należnej poszkodowanemu małżonkowi z powodu całkowitej lub częściowej utraty zdolności do pracy zarobkowej albo z powodu zwiększenia się jego potrzeb lub zmniejszenia widoków powodzenia na przyszłość; wierzytelności z tytułu wynagrodzenia za pracę lub z tytułu innej działalności zarobkowej jednego z małżonków; przedmioty majątkowe uzyskane z tytułu nagrody za osobiste osiągnięcia jednego z małżonków; prawa autorskie i prawa pokrewne, prawa własności przemysłowej oraz inne prawa twórcy; przedmioty majątkowe nabyte w zamian za składniki majątku osobistego, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Zatem jeżeli zakupu przedmiotowej nieruchomości nie będzie Pan dokonywał za środki pochodzące z majątku osobistego, to zakupiona nieruchomość wejdzie do majątku wspólnego Pana i Pańskiej małżonki, a sam zakup będzie uzależniony od zgody małżonki na zawarcie takiej umowy. Wynajęcie mieszkania przez jednego z małżonków Co do ewentualnego wynajęcia przez Pana mieszkania, w pierwszej kolejności należy wskazać, iż zgodnie z art. 6801 § 1 Kodeksu cywilnego, małżonkowie – bez względu na istniejące między nimi stosunki majątkowe – są najemcami lokalu, jeżeli nawiązanie stosunku najmu lokalu mającego służyć zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych założonej przez nich rodziny nastąpiło w czasie trwania małżeństwa. Jeżeli między małżonkami istnieje rozdzielność majątkowa, do wspólności najmu stosuje się odpowiednio przepisy o wspólności ustawowej. Ponadto (§ 2) ustanie wspólności ustawowej w czasie trwania małżeństwa nie pociąga za sobą ustania wspólności najmu lokalu. Jednakże sąd, stosując odpowiednio przepisy o zniesieniu wspólności majątkowej, może z ważnych powodów na żądanie jednego z małżonków znieść wspólność najmu lokalu. Podnosi się również, iż w konsekwencji takiej regulacji przewidziana w art. 6801 wspólność prawa najmu nie może być wyłączona przez małżeńską umowę majątkową, gdyż wyłączenie takie byłoby nieważne w świetle art. 58 Wobec powyższego, w razie uznania, iż nowo wynajęty przez Pana lokal ma służyć zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych Pana rodziny, uznać należałoby, iż w razie dokonania takiego najmu, najemcą automatycznie stanie się również Pańska małżonka (z mocy samego prawa). Odnosząc jednakże powyższe przepisy na grunt Pana sprawy, skłonić by się raczej należało do stanowiska, iż ze względu na posiadane już przez Państwa jedno wspólne mieszkanie, nie należy uznawać, iż również to wynajęte mieszkanie ma służyć zaspokojeniu potrzeb rodziny i wobec tego wyłącznie Pan byłby jego najemcą. Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼ Zapytaj prawnika - porady prawne online .
.
