Istotą kontuzji jest uszkodzenie więzadła, które stabilizuje staw śródręczno-paliczkowy kciuka od strony palca wskazującego. Skutkiem urazu jest ból, obrzęk i możliwa niestabilność stawu kciuka utrudniająca chwytanie większych przedmiotów. Cena usługi: 5500-9000. Szpital Dworska, Ortopedzi, Neurochirurdzy, Fizjoterapeuci, Kraków.
Ból rąk najczęściej jest objawem chorób zwyrodnieniowych i zapalnych, ale także przeciążeń i urazów. Częstym problemem jest drętwienie, mrowienie, przeczulica i ból zarówno stawów, jak i mięśni. Jeśli dolegliwości są dokuczliwe i niepokojące bądź trwają długo, nie wolno ich lekceważyć, ponieważ mogą sygnalizować groźną chorobę. Co warto wiedzieć? spis treści 1. Przyczyny bólu rąk 2. Ból lewej ręki 3. Diagnostyka bólu rąk 4. Leczenie bólu rąk rozwiń 1. Przyczyny bólu rąk Ból rąk to powszechną dolegliwość, która może wynikać z różnych przyczyn. Zdarza się, że są wynikiem urazów (np. złamania kości czy zwichnięcia stawów) lub przeciążenia (urazy przeciążeniowe ręki mogą byś konsekwencją długiego szydełkowania, grania w tenisa czy pisania na komputerze), ale także braku proporcji pomiędzy pracą a odpoczynkiem czy nieprawidłową pracą mięśni, tkanek i stawu. Zobacz film: "#dziejesienazywo: Czym jest ból?" Ból rąk o różnym charakterze mogą wywołać różne schorzenia, zarówno ortopedyczne, jak i kardiologiczne czy neurologiczne. To najczęściej: reumatoidalne zapalenie stawów, choroba zwyrodnieniowa stawów, zapalenie torebki stawowej, zespół cieśni nadgarstka, zespół rowka nerwu łokciowego, zapalne choroby stawów, zapalenie pochewki ścięgna zginacza palca, zmiany zwyrodnieniowe kręgów szyjnych, zespół de Quervaina, objaw Raynauda, ganglion (torbiel galaretowata), przykurcz Dupuytrena, choroba niedokrwienna serca (dusznica bolesna), zawał serca. 2. Ból lewej ręki Szczególnie dużo emocji budzi ból lewej ręki, zwłaszcza jeśli jest promieniujący, rwący i silny, ponieważ może wskazywać na zawał serca. Niepokojące jest, towarzyszy mu: uczucie bólu lub ucisku w klatce piersiowej, ból promieniujący nie tylko do ramienia, ale i w okolicę pleców, szyi czy żuchwy, nudności i wymioty, zawroty głowy, duszność, zimne poty, uczucie dużego zmęczenia. 3. Diagnostyka bólu rąk Bólu rąk nie można lekceważyć, ponieważ może sygnalizować wiele chorób. Jeśli dolegliwości są silne bądź niepokojące lub gdy nie ustępują po kilku dniach, należy skonsultować się z lekarzem. Przy rozpoznawaniu przyczyny kluczowe jest ustalenie: miejsca i źródła bólu (ból nadgarstka, ból łokcia, ból barku, bóle mięśni rąk, ból prawej ręki, ból lewej ręki, ból rąk i nóg, ból palców u rąk, bóle stawów rąk, ból ręki od łokcia do nadgarstka, ból całych rąk), charakteru bólu (ostry, tępy, punktowy, rozlany, silny, ćmiący, rwący ból rąk), okoliczności bólu (kiedy się pojawił, w jakich okolicznościach), kiedy dokucza (ból barku przy podnoszeniu ręki, ból palców u rąk przy zginaniu, ból ręki po pobraniu krwi, ból ramienia przy podnoszeniu ręki, czasem pojawia się ból kręgosłupa szyjnego i drętwienie ręki, ból rąk z przepracowania), objawów towarzyszących (obrzęk, zaczerwienienie, objawyw ogólnoustrojowe, takie jak gorączka czy zmęczenie). Z uwagi na to, że ból ręki może mieć różne przyczyny, po wywiadzie lekarskim i badaniu specjalista może skierować pacjenta na badania dodatkowe, takie jak RTG ręki, tomografia komputerowa, rezonans magnetyczny czy badanie przewodnictwa nerwowego oraz badania laboratoryjne (jeśli lekarz podejrzewa RZS lub inną chorobę stawów). W przypadku stanów nagłych, takich jak złamanie, nagłe obrzęknięcie stawu, niemożność wykonywania ruchów, którym towarzyszy ostry ból, należy udać się do szpitalnego oddziału ratunkowego. 4. Leczenie bólu rąk Sposób leczenia bólu rąk zależy od przyczyny, która go wywołuje, lokalizacji i natężenia dolegliwości, wieku pacjenta oraz jego chorób współistniejących. Jeśli bóle rąk związane są z chorobami, należy skupić się właśnie na nich. Sposób leczenia w każdym przypadku może być inny, w zależności od jednostki chorobowej. Inaczej leczy się ból, który pochodzi od serca czy jest związany jest z chorobami neurologicznymi. W inny sposób przebiega leczenie bólu związanego ze schorzeniami ortopedycznymi. Czasem pomagają domowe sposoby na ból ręki, takie jak masowanie, zimne lub gorące okłady, kąpiele z dodatkiem ziół. Urazy oraz przeciążenia wymuszają nie tylko oszczędny tryb życia, ale i potrzebują czasu na regenerację. Często niezbędna jest rehabilitacja i fizjoterapia. Ich celem jest zniesienie bólu, ale i przywrócenie sprawności, która umożliwia codzienne funkcjonowanie. Najczęściej stosuje się takie zabiegi jak: jonoforeza, polegająca na podaniu leku przy użyciu prądu stałego, pole magnetyczne, które zmniejsza ból i zapobiega stanom zapalnym, krioterapia, opierająca się na działaniu ciekłego azotu, co zmniejsza dolegliwości bólowe, laseroterapia, wspomagająca naturalne procesy regeneracyjne, kąpiel wirowa, która rozluźnia napięte mięśnie, terapia manualna. Zdarza się, że ból ręki wymagają zażycia środków przeciwbólowych i przeciwzapalnych, zarówno w postaci żelu czy maści, jak i tabletek. W niektórych przypadkach podaje się leki sterydowe w postaci iniekcji w miejscu bólu. Czasem konieczne bywa leczenie operacyjne. Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza. polecamy

Opuchlizna jednej nogi lub ręki. To objaw trudnej do leczenia choroby. Aleksandra Sobieraj. 14.07.2022. Aktualizacja: 19.07.2022 19:11. Obrzęk jednej nogi (lub rzadziej ręki) to znak, że układ limfatyczny nie działa poprawnie i chłonka (limfa) gromadzi się w pod skórą. To przewlekła i trudna do leczenia choroba.

Fot.: vege / Ból dłoni jest często spowodowany urazami i przeciążeniami. Dolegliwości towarzyszą przeważnie drętwienie i uczucie mrowienia. Choroby, w których występuje ból dłoni, to choroba zwyrodnieniowa stawów, zespół de Quervaina i ganglion. Ból dłoni może towarzyszyć w przebiegu zespołu cieśni kanału nadgarstka (ZCKN) – jednej z najczęściej występujących neuropatii obwodowych kończyny górnej. Częstą przyczyną silnego bólu w stawach dłoni są zmiany o podłożu reumatycznym. Źródłem dolegliwości mogą być także przeciążeniu, uszkodzeniu ścięgien i więzadeł w dłoni czy zmiany pourazowe. Przyczyny bólu dłoni Ból dłoni może mieć rozmaite przyczyny. Jedną z nich jest reumatoidalne zapalenie stawów (RZS) zaliczane do grona chorób reumatycznych o przewlekłym i zapalnym charakterze. RZS ma podłoże autoimmunologiczne. Choroba atakuje symetrycznie po obu stronach ciała. Początkowo zmiany chorobowe zauważalne są w stawach dłoni. Wraz z zaawansowaniem rozprzestrzeniają się na większe połączenia kości. Charakterystyczne objawy stanowią ból i obrzęk zajętych chorobowo stawów z ograniczeniem ich ruchomości oraz sztywność poranna (utrzymująca się mniej więcej przez godzinę). Pojawia się uczucie silnej bolesności podczas podejmowania prób ściśnięcia dłoni. Skóra w miejscach dotkniętych zmianami staje się chłodna, wilgotna i ścieńczała. Ból dłoni wywołany przez stany zapalne i zmiany zwyrodnieniowe nasila się z wiekiem, przez co stają się one mniej sprawne, stawy niszczeją i zanika błona maziowa. Zmiany deformacyjne zlokalizowane są zwłaszcza w końcowej części palców i u podstawy kciuka, w konsekwencji czego dochodzi do osłabienia precyzji i chwytania. Ból dłoni i palców wynika z nadmiernego przeciążenia tych części ciała, co zauważa się wśród wybranych grup zawodowych, takich jak informatycy, fryzjerzy, kucharze, kosmetyczki, mechanicy samochodowi i pisarze. Czynnikiem, który potęguje dolegliwości, jest długotrwałe narażenie na niskie temperatury i dużą wilgotność. Ból palców i dłoni jest typowy dla objawu Raynauda. Jest to napadowy skurcz tętnic palców dłoni, który pojawia się na skutek działania stresu emocjonalnego i zimna. Dochodzi do zblednięcia palców, pojawienia się ostrego bólu, obrzęku i zaczerwienienia. Kolejnym źródłem bólu dłoni jest zespół kanału Guyona. Przyczyny choroby dzieli się na pierwotne i wtórne, spowodowane urazem, obecnością guzów (gangliony, tłuszczaki, guzy olbrzymiokomórkowe), anomalii budowy anatomicznej, zmianami naczyniowymi (tętniak tętnicy łokciowej, zakrzepica tętnicy łokciowej), neuropatiami oraz przedłużonym uciskiem wynikającym z uprawianego sportu, wykonywanej pracy lub podpierania się laską. Reumatoidalne zapalenie stawów, czyli co? Dowiesz się tego z filmu: Zobacz film: Reumatoidalne zapalenie stawów - co to za choroba? Źródło: 36,6. Ból dłoni przy nadgarstku Ból dłoni i nadgarstka, mrowienie i zaburzenie czucia w palcach to objawy związane z dyskopatią kręgów szyjnych. Zmianom zwyrodnieniowym w szyjnym odcinku kręgosłupa towarzyszy ponadto ból ramienia, który promieniuje aż do barku. Dolegliwości wywołane są zwłaszcza zmianami w obrębie 7 kręgu. Dochodzi do utraty pewności chwytu i zaburzenia precyzji ruchów palcami, a w skrajnych wypadkach nawet do niedowładów. Przyczyną takiego stanu jest ucisk wywierany na splot nerwów, które odpowiadają za sprawność rąk. Inną przyczyną bólu w tej okolicy jest zespół cieśni nadgarstka (ZCN). Jest to stan chorobowy powstały w wyniku długotrwałego ucisku nerwu pośrodkowego biegnącego w kanale nadgarstka. Za jego rozwój odpowiadają głównie: obrzęk zapalny nerwu, zmiany zwyrodnieniowe i pourazowe zacieśnienia przestrzeni kanału nadgarstka. Choroba może być konsekwencją długotrwałej pracy na klawiaturze komputerowej. Współwystępuje z chorobami tarczycy, dną moczanową i cukrzycą. Typowe objawy, oprócz bólu, stanowią: mrowienie w nadgarstku, kciuku, palcu środkowym, wskazującym i w połowie palca serdecznego, utrudnione zaciśnięcie ręki w pięść, brak precyzji i ograniczenie ruchów, osłabienie chwytu i wypadanie z dłoni trzymanych przedmiotów. Ból dłoni nasila się w nocy. Ból dłoni i kciuka Ból dłoni i kciuka to dolegliwości typowe dla choroby De Quervaina i tzw. kciuka narciarza. Zespół De Quervaina należy do grupy schorzeń nazywanych entezopatiami. Są to bolesne zmiany chorobowe przyczepów ścięgnistych mięśni do kośćca, będące wynikiem działania zbytnich naprężeń i obciążeń. Choroba nazywana bywa bolesnym kciukiem matki, z racji że choroba jest szczególnie często rozpoznawana u młodych matek z racji częstego i powtarzanego w ten sam sposób podnoszenia dziecka, przez co przeciążają nadgarstek. Charakterystyczne dla choroby jest zapalenie pochewki ścięgnistej pierwszego przedziału prostowników zawierających ścięgna mięśnia odwodziciela długiego oraz prostownika krótkiego kciuka. Za schorzenie odpowiadają częste urazy dłoni i mono schematyczna praca, w której ma miejsce ciągłe powtarzanie mocnego chwytu, połączonego z odwiedzeniem ręki. Cierpią na nie zwłaszcza stolarze, tenisiści, pianiści, graficy komputerowi i malarze. Choroba występuje u 0,5% pracujących mężczyzn i 1,3% pracujących kobiet. Nie musi dotyczyć ręki dominującej. Chorzy skarżą się na ból na poziomie wyrostka rylcowatego kości promieniowej podczas obracania, chwytania, zaciskania pięści i przy ucisku. Kciuk narciarza to uraz powstały na skutek zerwania ścięgna w okolicy stawu międzypaliczkowego. Dochodzi wtedy do problemów z wyprostowaniem palca, przez co staje się on zakrzywiony i przypomina wyglądem ptasi szpon. Choroba nazywana była niegdyś kciukiem leśniczego. Często zmagają się z nią bramkarze piłki nożnej i zawodnicy rugby. Do urazu dochodzi podczas czynności wymagających nadmiernego obciążania kciuka przy odciąganiu go od reszty dłoni. Bibliografia: 1. Bączyk G., Przegląd badań nad jakością życia chorych na reumatoidalne zapalenie stawów, „Reumatologia”, 2008, 46(6) s. 372–379. 2. Dąbek A., Czyrny Z., Nowicki P., Zmiany patologiczne ręki w badaniu ultrasonograficznym, „Journal of Ultrasonography”, 2014, 14, s. 74–88. 3. Szmidt J., Kużdżał J., Podstawy chirurgii. T II, Kraków, Medycyna Praktyczna, 2010. 4. Zimmermann-Górska I., Reumatologia Kliniczna, Warszawa, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2008. 5. Gaździk T., Ortopedia i traumatologia, Warszawa, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2009. 6. Ciechanowska K., Łukowicz M., Zespół cieśni kanału nadgarstka – etiologia i diagnostyka, „Journal of Education, Health and Sport”, 2017, 7(4), s. 622–638. 7. Waldman Atlas zespołów bólowych, Wrocław, Elsevier Urban&Partner, 2009. 8. Machnia M., Cichoń N., Miller E., Zindywidualizowna terapia polem magnetycznym niskich częstotliwości na przykładzie zespołu de Quervaina, „Fizjoterapia Polska”, 2015, 4(15), s. 116–122. 9. Lal Raj S., Guyons canal syndrome due to accessory palmaris longus muscle: aetiological classification: a case report, “Cases Journal”, 2009, 2, s. 9146. Jak działa układ kostny? Dowiesz się tego z filmu: Zobacz film: Budowa i funkcje układu kostnego. Źródło: 36,6. Parestezje małego palca mogą być związane z zaburzeniami w zakresie nerwu łokciowego, który odpowiada za unerwienie tego segmentu. Przyczyn można doszukiwać się w zakresie zaburzeń korzenia C8 nerwu rdzeniowego (m.in. po urazach odcinka szyjnego kręgosłupa ), lub nieprawidłowości w obrębie samego nerwu łokciowego (np. ucisk na Do podstawowych przyczyn dolegliwości bólowych w obrębie łokcia zalicza się zmiany pourazowe, przeciążeniowe lub zapalne. Najczęstsze przyczyny bólu w tej lokalizacji to entezopatie: łokieć tenisisty i łokieć golfisty, neuropatie (np. zespół rowka nerwu łokciowego), zmiany zapalne (zapalenie kaletki łokciowej) oraz zmiany zwyrodnieniowe. Prawidłowo przeprowadzony wywiad oraz badanie kliniczne często pozwalają na wstępne ustalenie prawidłowego rozpoznania. Badania dodatkowe najczęściej wykonywane w celu pogłębienia diagnostyki w obrębie powyższych chorób to badanie radiologiczne, ultrasonograficzne lub elektrofizjologiczne (przy podejrzeniu neuropatii). Często wystarczające jest leczenie zachowawcze, głównie odpoczynek, zmiana przyzwyczajeń czy fizjoterapia. W trudniejszych przypadkach – bardziej zaawansowanych lub niepoddających się leczeniu zachowawczemu – wymagane jest leczenie operacyjne. R e k l a m aPOLECAMY Ból łokcia jest dolegliwością często zgłaszaną przez pacjentów w poradni ortopedycznej. Może mieć charakter stały lub przejściowy i często nie jest związany z żadnym urazem. Istnieje wiele przyczyn takich dolegliwości, dlatego podczas przeprowadzania wywiadu oraz badania klinicznego warto ustalić kierunek dalszej diagnostyki oraz leczenia. Do najczęstszych przyczyn bólu w okolicy łokcia zalicza się: entezopatie (np. łokieć tenisisty), neuropatie uciskowe (np. zespół rowka nerwu łokciowego), zmiany zapalne (np. zapalenie kaletki łokciowej), zwyrodnienie lub zmiany pourazowe. Łokieć tenisisty Jest najczęstszą przyczyną bólu w obrębie łokcia. Zalicza się do entezopatii i dotyczy przyczepu ścięgien prostowników palców i nadgarstka do nadkłykcia bocznego kości ramiennej. Według aktualnej wiedzy u podłoża łokcia tenisisty leżą powtarzające się mikrourazy w obrębie przyczepu, wywołane stałym przeciążaniem prostowników – głównie ECRB (prostownik promieniowy krótki nadgarstka) oraz EDC (prostownik wspólny palców) [1, 2]. Czynności predysponujące: naprzemienne ruchy obrotowe przedramienia (np. praca śrubokrętem), noszenie ciężkich przedmiotów przy wyprostowanym łokciu, nadmierne obciążanie prostowników nadgarstka i palców (np. nieprawidłowa technika gry w tenisa), dysbalans zginaczy i prostowników nadgarstka [3]. Pacjenci z łokciem tenisisty najczęściej zgłaszają ból bocznej strony łokcia z promieniowaniem wzdłuż przedramienia. Czasami towarzyszy temu osłabienie siły mięśniowej. W badaniu klinicznym uwagę zwracają: tkliwość palpacyjna w rzucie nadkłykcia bocznego kości ramiennej, dodatnie testy oporowe – zgięcie grzbietowe nadgarstka, wyprost palców, dodatni test krzesła, towarzysząca niekiedy objawom neuropatia nerwu międzykostnego tylnego (posterior interosseus nerve – PIN). W diagnostyce oprócz wywiadu klinicznego i dokładnego badania przedmiotowego uzupełniająco można wykonać badanie radiologiczne (RTG) łokcia oraz ultrasonograficzne (USG) obrazujące miejsce przyczepu oraz strukturę ścięgien. Metody leczenia obejmują: leczenie zachowawcze (skuteczne w ok. 95%): odpoczynek, modyfikację przyzwyczajeń (np. zmiana techniki w sporcie czy dobór odpowiedniego sprzętu), niesteroidowe leki przeciwzapalne, miejscowe stosowanie leków przeciwzapalnych i przeciwbólowych, fizjoterapię – terapia manualna, kinezyterapia oraz fizykoterapia, ortezę (opaska zakładana poniżej przyczepu ścięgien w celu ich odciążenia), ostrzyknięcie steroidem – szczególnie skuteczne w początkowym okresie choroby oraz przy pojawieniu się stanu zapalnego, łuskę gipsową lub ortezę odciążającą prostowniki nadgarstka, miejscowe podanie osocza bogatopłytkowego (platelet rich plasma – PRP) [4]; leczenie operacyjne (stosowane w przypadku niepowodzenia leczenia zachowawczego): otwarte obniżenie przyczepu prostowników do nadkłykcia bocznego z jednoczasową resekcją zwapnień, artroskopowe uwolnienie przyczepu ścięgien [3, 4], przezskórne uwolnienie przyczepu prostowników (rzadziej stosowane). Zdj. 1 Tkliwość w rzucie nadkłykcia bocznego (łokieć tenisisty) Łokieć golfisty To druga częsta entezopatia występująca w obrębie łokcia. Dotyczy przyczepu ścięgien (głównie mięśnia nawrotnego obłego oraz zginacza nadgarstka łokciowego) do nadkłykcia przyśrodkowego kości ramiennej. Choroba ta powstaje w podobnym mechanizmie jak łokieć tenisisty i dotyczy głównie osób, które przeciążają ścięgna zginaczy nadgarstka oraz wykonują wielokrotnie powtarzane ruchy obrotowe przedramienia [5]. W badaniu klinicznym występują: tkliwość palpacyjna w rzucie nadkłykcia przyśrodkowego, dodatnie testy oporowe: bolesne oporowane zgięcie nadgarstka oraz pronacja przedramienia, czasami obrzęk i zaczerwienienie w okolicy przyczepu, możliwe współwystępowanie neuropatii nerwu łokciowego na poziomie rowka. Metody terapeutyczne są analogiczne jak w przypadku łokcia tenisisty [6]. Neuropatie uciskowe w okolicy łokcia Neuropatia nerwu łokciowego na poziomie rowka nerwu łokciowego (zespół rowka nerwu łokciowego) Nerw łokciowy na wysokości łokcia przechodzi w obrębie rowka nerwu łokciowego, ograniczonego przez nadkłykieć przyśrodkowy kości ramiennej, więzadło ramienno-łokciowe oraz rozcięgno zginacza łokciowego nadgarstka. W tej lokalizacji najczęściej dochodzi do ucisku na nerw łokciowy powodującego objawy neuropatii. To druga co do częstości występowania neuropatia uciskowa kończyny górnej (po zespole kanału nadgarstka) [7]. Do czynników zwiększających ryzyko występowania tej neuropatii zalicza się: płeć męską (3–8 razy częściej) – ze względu na mniejszą ilość tkanki tłuszczowej chroniącej nerw przed uciskiem, pracę wymagającą długotrwałego zgięcia łokcia, np. długotrwałe rozmowy przez telefon, pracę fizyczną z przeciążaniem łokcia, ucisk nerwu w rowku wywołany obecnością patologicznej tkanki (np. guz), szczupłą budowę ciała – brak ochrony zapewnionej przez tkankę tłuszczową, przebyte urazy w obrębie łokcia, zmiany reumatyczne (np. w przebiegu reumatoidalnego zapalenia stawów), choroby zapalne, nadmierną koślawość łokcia, choroby wywołujące nadmierną wiotkość stawową, niestabilność łokcia [7, 8]. Przebieg neuropatii może być różnorodny. U części pacjentów objawy pojawiają się okresowo i nie są uciążliwe, jednak w niektórych przypadkach występuje znacząca i szybko postępująca dysfunkcja nerwu z silnymi dolegliwościami bólowymi. Najczęściej zgłaszane objawy to: ból i drętwienia promieniujące od łokcia do palca małego i serdecznego (dotyczą one zarówno strony dłoniowej, jak i grzbietowej), osłabienie siły ręki oraz zaburzenia czucia w dystrybucji nerwu łokciowego. Badanie klinicznie może wykazać: osłabienie czucia delikatnego w dystrybucji nerwu łokciowego (przedramię i ręka po stronie łokciowej, palec serdeczny i mały), osłabienie odwodzenia i przywodzenia palców, deformację szponiastą palca małego i serdecznego, dodatni test Fromenta (wywołany osłabieniem przywiedzenia kciuka), zaburzenia troficzne w dystrybucji nerwu łokciowego, występowanie objawu Tinela nad rowkiem nerwu łokciowego, dodatni test zgięcia łokcia – drętwienie palca małego i serdecznego wywołane utrzymaniem zgiętego łokcia poniżej 60 sekund, czasami wyczuwalną niestabilność nerwu łokciowego podczas ruchów łokcia (jego przemieszczanie z rowka nerwu łokciowego). W diagnostyce neuropatii najważniejsze są dokładny wywiad kliniczny oraz badanie przedmiotowe; W przypadku podejrzenia nieprawidłowości kostnych wskazane jest wykonanie RTG łokcia w 2 projekcjach. W przypadku wątpliwości pomocne jest również badanie USG (szczególnie do oceny ewentualnej niestabilności nerwu) oraz elektrofizjologiczne [9]. Metody terapeutyczne obejmują: leczenie zachowawcze (wskazane u pacjentów bez deficytów ruchowych oraz z niewielkimi, okresowymi objawami neuropatii): leki doustne (niesteroidowe leki przeciwzapalne, suplementacja witaminami z grupy B), fizjoterapię – szczególnie neuromobilizacja, ortezę na noc (uniemożliwiająca pełne zgięcie łokcia), ograniczenie aktywności powodujących objawy, zmianę przyzwyczajeń (np. używanie słuchawek do rozmów telefonicznych), odpoczynek (w przypadku przeciążenia); leczenie operacyjne (gdy leczenie zachowawcze nie przynosi poprawy lub występują deficyty ruchowe): otwarte lub endoskopowe odbarczenie nerwu łokciowego – nie wymaga unieruchomienia pooperacyjnego, transpozycję przednią nerwu łokciowego – w przypadku niestabilności nerwu – w okresie pooperacyjnym stosuje się łuskę gipsową ramienną przez 3 tygodnie (łokieć w zgięciu 90 stopni, nadgarstek w pozycji pośredniej, palce wolne) [10]. Neuropatia nerwu międzykostnego tylnego – zespół supinatora Jest to rzadsza neuropatia od zespołu rowka nerwu łokciowego, często pomijana w badaniu klinicznym. Częściej występuje ona u mężczyzn, a predysponowani do niej są pracownicy fizyczni oraz kulturyści. Najczęstszym miejscem ucisku na nerw międzykostny tylny (posterior interosseus nerve – PIN) jest arkada Frosche’a – proksymalny brzeg mięśnia supinatora [11]. Do objawów neuropatii PIN zalicza się: piekący ból w okolicy bocznej łokcia i przedramienia, często promieniujący dystalnie lub proksymalnie, nasilenie objawów przez powtarzające się ruchy obrotowe przedramienia, szczególnie przy wyprostowanym łokciu, czasami współwystępowanie z łokciem tenisisty (dlatego u każdego pacjenta z tą entezopatią należy również wykluczyć obecność neuropatii PIN), bardzo rzadko może pojawić się osłabienie prostowania palców [12]. Zdj. 2 Dodatni objaw krzesła (łokieć tenisisty) W badaniu klinicznym występują: bolesność palpacyjna w okolicy arkady Frosche’a (dystalnie od głowy kości promieniowej), wywołanie nasilenia objawów przez bierną pronację przedramienia z uciskiem na PIN lub przez oporowane odwracanie przedramienia, ból w okolicy PIN podczas oporowanego prostowania palców, rzadko osłabienie prostowania palców. Oprócz badania klinicznego warto wykonać również badanie elektrofizjologiczne oraz USG. W terapii neuropatii PIN stosuje się: leczenie zachowawcze: leki doustne (głównie niesteroidowe leki przeciw- zapalne oraz suplementację witamin z grupy B), odciążenie kończyny, fizjoterapię, iniekcje steroidów; leczenie operacyjne (gdy zawodzą metody nieoperacyjne lub występuje zaawansowana neuropatia): odbarczenie nerwu z przecięciem arkady Frosche’a, usunięcie ewentualnych struktur uciskających nerw. Zdj. 3 Tkliwość palpacyjna w okolicy nadkłykcia przyśrodkowego kości ramiennej Zespół pronatora Jest najrzadszą spośród wymienionych tutaj neuropatii uciskowych. Dotyczy ucisku nerwu pośrodkowego na wysokości łokcia. Występuje nieznacznie częściej u kobiet, głównie po 40. roku życia. Chorobę tę należy różnicować z zespołem kanału nadgarstka, który pojawia się znacznie częściej i łatwiej kojarzony jest z objawami dysfunkcji nerwu pośrodkowego [13]. Główne objawy zespołu pronatora to: ból, drętwienie i parestezje w dystrybucji nerwu pośrodkowego, piekący ból w proksymalnej części przedramienia (po stronie dłoniowej), objawy nasilające się podczas ruchów obrotowych przedramienia. W badaniu klinicznym uwagę zwracają: dodatni objaw Tinela w części proksymalnej przedramienia po stronie dłoniowej, dodatnie testy prowokacyjne: oporowane nawracanie przedramienia, zaburzenia czucia w dystrybucji nerwu pośrodkowego (ważne, że parestezje dotyczą również przedramienia). Zapalenie kaletki łokciowej Kaletka łokciowa występuje w tylnej części łokcia, nad wyrostkiem łokciowym kości łokciowej. Jest to bardzo powierzchownie położona struktura, dlatego podatna jest na urazy i podrażnienia [14]. Do najczęstszych przyczyn zapalenia kaletki łokciowej należą: uraz (np. bezpośredni upadek na wyrostek łokciowy z podrażnieniem kaletki), nakładające się mikrourazy (np. częste podpieranie łokcia u kierowców lub wielokrotne uderzenia przy sportach kontaktowych), rany w obrębie łokcia (wywołujące najczęściej zapalenie na tle zakażenia), choroby układowe (np. reumatoidalne zapalenie stawów), podrażnienie przez entezofity w obrębie przyczepu tricepsa, zapalenie idiopatyczne. Choroba ta manifestuje się wyraźnie odgraniczonym obrzękiem nad wyrostkiem łokciowym. Często występuje również zaczerwienienie w tej okolicy. Zakres ruchów łokcia rzadko bywa ograniczony. W przypadku bakteryjnego zakażenia objawy są zdecydowanie bardziej nasilone i mogą im towarzyszyć objawy ogólne (np. podwyższona temperatura). W badaniu klinicznym w miejscu obrzęku wyczuwalna jest najczęściej obecność płynu, a na powierzchni wyrostka łokciowego zwykle występują drobne nierówności wynikające głównie z mikrourazów. Diagnostykę warto uzupełnić o badanie RTG (w celu uwidocznienia ewentualnych fragmentów kostnych lub obecności entezofitów) oraz badanie USG [15]. Do metod terapeutycznych zalicza się: nakłucie z aspiracją płynu zapalnego (wykonywane w pierwszym rzucie, czasami wymaga powtórzenia) – w przypadku podejrzenia etiologii bakteryjnej zaleca się wykonanie posiewu z płynu, iniekcję steroidową – wykonywaną po punkcji płynu, jedynie w przypadku zapaleń aseptycznych, odciążenie kończyny, chłodzenie, fizjoterapię, niesteroidowe leki przeciwzapalne miejscowe lub doustne, antybiotykoterapię (w przypadku etiologii bakteryjnej) – początkowo empiryczną, następnie opartą na antybiogramie, leczenie operacyjne (resekcja kaletki) – jedynie w przypadku zapalenia opornego na leczenia zachowawcze. Zdj. 4 Objaw Wartenberga (świadczący o uszkodzeniu nerwu łokciowego) – utrzymujące się odwiedzenie palca małego Zdj. 5 Tkliwość palpacyjna w rzucie PIN Zmiany zwyrodnieniowe stawu łokciowego Zwyrodnienie w obrębie łokcia występuje kilkakrotnie częściej u mężczyzn i może mieć charakter pierwotny lub wtórny (na tle zapalenia lub pourazowy) [16]. Do najczęstszych objawów należą: ból, deformacja, przeskakiwanie, blokowanie łokcia, ograniczenie zakresu ruchów w stawie, czasami neuropatia nerwu łokciowego. W diagnostyce oprócz badania klinicznego podstawą jest badanie RTG (lub ewentualnie tomografia komputerowa) uzupełnione przez USG. Metody leczenia obejmują: leczenie zachowawcze: doustne i miejscowe niesteroidowe leki przeciwzapalne, iniekcję hialuronianu lub PRP, fizjoterapię (zarówno kinezyterapia, jak i fizykoterapia); leczenie operacyjne: artroskopowy (lub rzadziej otwarty) debridment z ewentualną artrolizą i resekcją osteofitów, synowektomię, endoprotezoplastykę. Piśmiennictwo Ahmad Z., Siddiqui N., Abdus-Samee M., Tytherleigh-Strong G. i wsp. Lateral epicondylitis: a review of pathology and management. N Bone Joint J 2013; 95-B (9): 1158–1164. Calfee Patel A., DaSilva i wsp. Management of lateral epicondylitis: current concepts J Am Acad Orthop Surg 2008; 16 (1): 19–29. Cohen Romeo Open and arthroscopic management of lateral epicondylitis in the athlete Hand Clin 2009; 25 (3): 331–338. Merrell G., DaSilva Arthroscopic treatment of lateral epicondylitis J Hand Surg Am 2009; 34 (6): 1130–1134. Taylor Hannafin Evaluation and Management of Elbow Tendinopathy Sports Health. 2012; 4 (5): 384–393. Donaldson O., Vannet N., Gosens T., Kulkarni R. Tendinopathies Around the Elbow Part 2: Medial elbow, distal biceps and triceps tendinopathies. Shoulder Elbow 2014; 6 (1): 47–56. Lund Amadio Treatment of cubital tunnel syndrome: perspectives for the therapist. J Hand Ther 2006; 19 (2): 170–178. Palmer Hughes Cubital tunnel syndrome. J Hand Surg Am 2010; 35 (1): 153–163. Boone S., Gelberman Calfee The Management of Cubital Tunnel Syndrome J Hand Surg Am 2015; 40 (9): 1897–1904. Soltani Best Francis i wsp. Trends in the surgical treatment of cubital tunnel syndrome: an analysis of the national survey of ambulatory surgery database J Hand Surg Am 2013; 38 (8): 1551–1556. Hashizume H., Nishida K., Nanba Y. i wsp. Non-traumatic paralysis of the posterior interosseous nerve. J Bone Joint Surg Br 1996; 78 (5): 771–776. Awantang Sherrill Thomson Hunt Radial Nerve Decompression. W: Wiesel (red.). Operative Techniques in Orthopaedic Surgery. Vol 3. Lippincott, Williams and Wilkins, Philadelphia 2011; 2685–2690. Rodner Tinsley O’Malley Pronator syndrome and anterior interosseous nerve syndrome J Am Acad Orthop Surg 2013; 21 (5): 268–275. Baumbach Lobo Badyine I. i wsp. Prepatellar and olecranon bursitis: literature review and development of a treatment algorithm. Arch Orthop Trauma Surg 2014; 134 (3): 359–370. Sayegh Strauch Treatment of olecranon bursitis: a systematic review. Arch Orthop Trauma Surg 2014; 134 (11): 1517–1536. Papatheodorou Baratz Sotereanos Elbow arthritis: current concepts. J Hand Surg Am 2013; 38 (3): 605–613. Gallo Payatakes A., Sotereanos Surgical options for the arthritic elbow. J Hand Surg Am 2008; 33 (5): 746–759. obrzęk, zaczerwienienie, zasinienie, zbyt dużą ruchomość kości palca, który doznał urazu. Zdarza się, że palec jest nienaturalnie wykrzywiony, ku górze lub do boku – to symptom przemieszczenia kości. Takie złamanie jest z reguły dużo bardziej skomplikowane. W tym przypadku zazwyczaj można dodatkowo wyczuć i usłyszeć lekkie
Fot. vladimirfloyd/AdobeStock Opublikowano: 23:07Aktualizacja: 17:22 Drętwienie palców rąk nie jest jednoznacznym objawem choroby, a jego źródłem może być miejsce odległe od dłoni. Co wywołuje drętwienie palców u rąk i drętwienie palców u rąk w nocy? O czym świadczy drętwienie trzech palców u rąk, a co oznacza drętwienie opuszków palców u rąk? Jakie mogą być przyczyny tego typu dolegliwości? Jak odczuwa się drętwienie palców u rąk?Drętwienie palców u rąk – przyczyny Nasze teksty zawsze konsultujemy z najlepszymi specjalistami Drętwienie palców rąk to bezbolesna, pozornie niewinna i często bagatelizowana dolegliwość, jednak z biologicznego punktu widzenia drętwienie palców u rąk jest sygnałem zmian, które mogą wskazywać na rozwijające się zaburzenia mechaniczne lub termiczno-chemiczne zagrażające zdrowiu. Jak odczuwa się drętwienie palców u rąk? Drętwienie palców u rąk to nieprzyjemne wrażenie zmysłowe odczuwane na skutek obojętnego bodźca, np. dotyku. Drętwienie palców rąk pojawia się najczęściej w czubkach i opuszkach palców. Odczucie takie nazywane jest parastezją i czuciem opocznym, które uznawane jest za dolegliwość towarzyszącą wszelkim stanom, chorobom i zaburzeniom neurologicznym i internistycznym. Drętwienie wywołuje dyskomfort, ale samo w sobie nie jest bolesne. Jednak drętwienie i ból palców u rąk często są ze sobą bezpośrednio powiązane i mogą pojawiać się równocześnie. Drętwienie palców rąk może przybrać różny charakter i nasilenie, może pojawiać się i ustępować niespodziewanie. Objawia się jako mrowienie, uczucie wewnętrznej wibracji i przepływu prądu, szczypanie, odczucie parzenia oraz znacznego oziębienia z zaburzeniem czucia, a także wbijania igieł. Objawem drętwienia rąk i palców jest również uczucie ciężkości oraz wychłodzona skóra. W przestrzeni zakupowej HelloZdrowie znajdziesz produkty polecane przez naszą redakcję: Odporność, Good Aging, Energia, Trawienie, Beauty Wimin Zestaw z lepszym metabolizmem, 30 saszetek 139,00 zł Odporność WIMIN Odporność, 30 kaps. 59,00 zł Odporność, Beauty Naturell Cynk Organiczny + C, 100 tabletek 12,99 zł Odporność Naturell Czosnek Max Bezzapachowy, 90 kapsułek 17,39 zł Odporność Naturell Ester-C® PLUS 100 tabletek 57,00 zł Drętwienie palców u rąk – przyczyny Ustalenie jednoznacznej przyczyny drętwienia palców u rąk wymaga aktywnej obserwacji oraz szczegółowej i wielowymiarowej diagnostyki lekarskiej. Specjalistyczna konsultacja zalecana jest szczególnie w sytuacjach, kiedy drętwienie palców u rąk powtarza się przez długi czas, a także pojawia się w nietypowych dotychczas okolicznościach, np. drętwienie palców u rąk w nocy lub drętwienie palców u rąk podczas snu. Główną przyczyną występowania drętwienia palców u rąk są mechaniczne i metaboliczne zaburzenia lub uszkodzenia ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego, a także przewlekłe choroby ogólnoustrojowe. Do przyczyn wywołujących drętwienie palców rąk w przebiegu zaburzeń układu neurologicznego należą zaburzenia strukturalne kręgosłupa szyjnego powodujące zwężenie szczeliny międzykręgowej i ucisk nerwów w kanale kręgowym, np. w przebiegu chorób zwyrodnieniowych i zmian zwyrodnieniowo-wytwórczych oraz ubytków kostnych w przebiegu zmian osteoporotycznych; choroby krążka międzykręgowego, np. przepuklina krążka, dyskopatia; urazy, np. złamania, zwichnięcia i stany zapalne kręgów szyjnych oraz deformacje konstrukcji kręgosłupa, np. hiperlordoza; choroby reumatyczne, w przebiegu których niszczejące chrząstki stawowe wywołują ścieranie powierzchni kostnych i podrażnienie nerwów, co prowadzi do drętwienia palców rąk w nocy i w ciągu dnia; choroby i schorzenia tkanek miękkich, wywołane przeciążeniem i uciskiem nerwów w wyniku długotrwałej pozycji ręki – na przykład: „łokieć tenisisty” wywołujący drętwienie palców u rąk oraz dolegliwości bólowe promieniujące do przedramienia i dłoni; „łokieć golfisty” objawiający się drętwieniem środkowych palców u rąk; zespół kanału łokciowego, czyli drętwienie małych palców u rąk i przyśrodkowej części palca IV; „porażenie sobotniej nocy”, czyli drętwienie trzech palców u rąk: I, II i III palca; przykurcz Volkmanna, czyli szponiasto ustawione palce w wyniku pourazowego niedokrwienia wywołujące silne bóle, zasinienie i drętwienie ręki i palców; zespół cieśni kanału nadgarstka wywołujący zaburzenia czucia oraz mrowienie i drętwienie palców rąk; torbiele, guzy i zmiany nowotworowe; długotrwała, niewłaściwa pozycja spoczynkowa uciskająca tkanki miękkie i nerwy, co wywołuje drętwienie rąk i palców. Zobacz także Do przyczyn nocnego drętwienia palców u rąk, drętwienia opuszków palców rąk i innych postaci drętwienia rąk i palców należą choroby oraz zaburzenia ogólnoustrojowe, schorzenia demielinizacyjne ośrodkowego układu nerwowego, w przebiegu których dochodzi do wieloogniskowych uszkodzeń tkanki nerwowej, a jednym z objawów jest mrowienie i drętwienie palców rąk (np. stwardnienie rozsiane); neuropatia cukrzycowa, czyli uszkodzenie nerwów czuciowych, ruchowych i autonomicznych w wyniku postępującej lub nieprawidłowo leczonej cukrzycy, której skutkiem ubocznym jest drętwienie palców u rąk i nóg; neuropatia poalkoholowa, zatrucia toksycznymi substancjami i lekami oraz niedobór pierwiastków i witamin; choroby zapalne i autoimmunologiczne, np. zespół Guillaina – Barrego, toczeń trzewny, toczeń rumieniowaty układowy, niedoczynność tarczycy, aura przed atakiem padaczki; choroby kardiologiczne, zaburzenia ukrwienia kończyny górnej w przebiegu zmian miażdżycowych i zapalenia naczyń, zwężenie światła naczyń krwionośnych wywołanych stanem zapalnym lub uciskiem przez inne struktury. Osobną kategorią stanu wywołującego drętwienie palców u nóg i rąk jest ciąża, w przebiegu której organizm z tendencją do zatrzymywania wody tworzy obrzęki w obrębie nadgarstków i stawów skokowych. Bibliografia Przytrzymaji odkryj A. Prusiński, Neurologia praktyczna, PZWL, Warszawa 2011. Najnowsze w naszym serwisie Treści zawarte w serwisie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Agata Oleszkiewicz Jako czynny fizjoterapeuta mam już wieloletnie doświadczenie w pracy z dziećmi, dorosłymi i osobami starszymi. Obecnie jestem specjalistą ds rehabilitacji i oligofrenopedagogiem w branży terapii zajęciowej. Zobacz profil Podoba Ci się ten artykuł? Powiązane tematy: Polecamy
Paraliż ręki może być spowodowane urazem mózgu i rdzenia, choroby zakaźne (zapalenie opon mózgowych, gruźlica, wirusowe zapalenie mózgu, polio), zaburzenia metabolizmu, zaburzenia układu naczyniowego, guzy nowotworowe, ciężkie zatrucia. Paraliżowanie rąk może być spowodowane wrodzonymi lub dziedzicznymi chorobami OUN. Ekspert medyczny artykułu Nowe publikacje Drętwienie małych palców хCała zawartość iLive jest sprawdzana medycznie lub sprawdzana pod względem faktycznym, aby zapewnić jak największą dokładność faktyczną. Mamy ścisłe wytyczne dotyczące pozyskiwania i tylko linki do renomowanych serwisów medialnych, akademickich instytucji badawczych i, o ile to możliwe, recenzowanych badań medycznych. Zauważ, że liczby w nawiasach ([1], [2] itd.) Są linkami do tych badań, które można kliknąć. Jeśli uważasz, że któraś z naszych treści jest niedokładna, nieaktualna lub w inny sposób wątpliwa, wybierz ją i naciśnij Ctrl + Enter. Drętwienie małych palców dłoni występuje zwykle, gdy uszkodzone są zakończenia nerwowe znajdujące się w palcach. Istnieje drętwienie z różnych przyczyn, ale najczęściej ten stan jest związany z uciskiem lub silnym stresem na dłoniach, w niektórych przypadkach drętwienie w małych palcach postępuje z uczuciem pieczenia lub mrowienia. Czasami występuje ból i słaba ruchliwość małego palca (lub całkowite unieruchomienie palca). Jeśli drętwienie małego palca występuje wraz z naruszeniem jasności myślenia, zawrotów głowy, bólu głowy, konieczna jest pilna pomoc lekarska, ponieważ objawy te mogą być związane z udarem. [1], [2], [3], [4], [5], [6] Przyczyny drętwienia małych palców Drętwienie w małych palcach rąk może wskazywać na różne choroby. Często drętwienie jest spowodowane niewygodnym ubraniem (zbyt ciasna gumka na rękawie, wąskim rękawie itp.), Co powoduje zerwanie krążenia krwi w dłoni. Również drętwienie może pojawić się z powodu niewygodnej pozycji podczas snu lub fizycznego przeciążenia. Często zdarza się drętwienie z powodu urazu, szoku, ściskania, co prowadzi do uszkodzenia nerwów. W tym przypadku drętwienie prawie zawsze ma charakter krótkotrwały, kiedy nerw jest przywracany do małego palca, czułość natychmiast powraca. Osteochondroza kręgosłupa szyjnego często prowadzi również do drętwienia małych palców (prawdopodobnie innych palców dłoni). W przypadku tej choroby drętwienie dotyka palców tylko na jednym ramieniu. Osteochondroza jest dość poważną chorobą, często drętwienie z małych palców rozchodzących się po całym ramieniu, któremu towarzyszy ból, wrażliwość na zimno. Ponadto, zespół może powodować drętwienie tunelu (pułapkę zakończeń nerwowych w wyniku przepięć szczotki podczas operacji związanych z cienkiej silnika) zaciskania łokciowy nerwów (zapalenie nerwu wzrokowego, rwa kulszowa, itd.), Choroby niedokrwienne, stanów przedrakowych skoku. Przyczyny drętwienia w małym palcu lewej ręki Najczęstsze przyczyny drętwienia małego palca na lewym ramieniu to zespół tunelowy, ucisk nerwu łokciowego, niedokrwienie, choroba naczyniowa. Zespół tunelowy rozwija się w wyniku długotrwałego przeciążenia ścięgien rąk. Choroba ta dotyka ludzi, których praca wymaga umiejętności motorycznych (muzyków, maszynistek, podczas pracy przy komputerze). Szczególnie podatny na rozwój zespołu tunelowego leworęcznego (z drutowaniem, rysowaniem itp.). Podczas zaciskania nerwu łokciowego w niektórych przypadkach drętwienie dotyczy częściowo i palca serdecznego, w tym przypadku drętwienie może być związane z zapaleniem nerwu, zapaleniem korzeni, itp. Choroby sercowo-naczyniowe zwykle wywołują drętwienie małych palców rąk. W przypadku niedokrwienia lub przed ropniem drętwienie często towarzyszy tkliwość w ramieniu lub małym palcu. [7] Przyczyny drętwienia w małym palcu prawej dłoni Często drętwienie małych palców pojawia się w neuropatii ciemieniowej lub łokciowej. Większość ludzi na świecie to ludzie praworęczni, tzn. Cała główna praca wykonywana jest prawą ręką. Z powodu częstego stresu wpływa na nerw łokciowy, co powoduje drętwienie. W tym przypadku często pojawia się ból, który można wzmocnić w nocy lub podczas stresu fizycznego. Z reguły, gdy potrząśniesz ręką, ból mija. Objawy drętwienia małymi palcami Drętwienie w małych palcach rąk wyraża się w utracie wrażliwości palca. Odrętwienie zaczyna się od zaburzenia przepływu krwi, następnie następuje pieczenie, mrowienie, uczucie ucisku. Drętwienie małego palca na prawej ręce Drętwienie w małych palcach rąk jest często wynikiem zakłóceń w ciele. Mały palec po prawej stronie często zaczyna być nudny z powodu osteochondrozy. Choroba charakteryzuje się szybkim postępem, dlatego bardzo ważna jest szybka diagnoza. Drętwienie małego palca lewej ręki Drętwienie małych palców rąk, zwłaszcza małego palca lewej ręki, często wiąże się z chorobą serca. Aby potwierdzić diagnozę, wymagane są różne testy i badania. Ponadto, jeśli istnieje podejrzenie choroby serca, wskazane jest skonsultowanie się z terapeutą i neurologiem. Jeśli badanie nie wykazało żadnych naruszeń w pracy układu sercowo-naczyniowego, najprawdopodobniej drętwienie jest związane ze stanem stresu lub silnym nadwyrężeniem nerwowym. Drętwienie w małych palcach obu dłoni Drętwienie małych palców rąk może powstać w wyniku zaburzeń naczyniowych lub neurologicznych. Drętwienie może powodować udary, niewygodne pozy, uciskanie. Często rano odczuwa się drętwienie palców z powodu niewygodnej postawy lub przebywania w jednej pozycji przez długi czas, co prowadzi do kompresji zakończeń nerwowych i naczyń krwionośnych. Dość często różne patologie układu nerwowego (guzy, infekcje, nieprawidłowe nerwy obwodowe, choroby spowodowane niewłaściwym funkcjonowaniem układu odpornościowego) mogą być przyczynami odrętwienia w małych palcach. Również drętwienie może powodować brak witamin, zaburzeń metabolicznych. Neuropatolodzy z pojawieniem się drętwienia początkowo sugerują wyciskanie nerwu łokciowego, ponieważ ma on raczej złożoną i krętą strukturę. Kiedy nerw jest ściśnięty, impulsy nerwowe nie mogą przejść do splotu ramiennego, który zakłóca transmisję impulsów nerwowych, powodując drętwienie. Naruszenie przepływu krwi prowadzi również do poczucia drętwienia małych palców. Zakłócenie przepływu krwi może prowadzić do różnych urazów, powstawania zakrzepów, blaszek miażdżycowych. Utrata czułości małego palca może wskazywać na wystąpienie poważnych zaburzeń, dlatego ważne jest natychmiastowe zasięgnięcie porady neurologa. Łatwe drętwienie małego palca lewej dłoni Lekkie drętwienie małych palców rąk jest powszechne zarówno wśród osób starszych, jak i wśród młodzieży. Jeśli istnieje drętwienie, które trzeba pocierać palcem lub całą szczotką, można również pocierać obszar przedramienia. Pomaga rozluźnić mięśnie i pomóc w odrętwieniu trochę gimnastyki (zgięcie, wyprostowanie palców, obrót pędzla, itp.). Jeśli w trakcie pracy pojawiło się lekkie drętwienie, musisz zrobić sobie krótką przerwę i wykonać kilka ćwiczeń. Przy istniejącej osteochondrozy jako profilaktyce drętwienia, należy regularnie wykonywać ćwiczenia fizyczne, poddawać się masażowi, a także zaleca się, aby neurolog nadzorował zmiany. W cukrzycy, chorób układu krążenia, miażdżycy i innych chorób, nie jest konieczne do samoleczenia i kiedy światło drętwienie jest lepiej skonsultować się ze specjalistą (kardiolog, terapeuta), zwłaszcza jeśli drętwienie stało się regularne. Z kim się skontaktować? Diagnoza drętwienia małych palców Odnosząc się do specjalisty z problemem drętwienia w małym palcu, po pierwsze, krążenie mózgowe jest wykluczone i zapobiega rozwojowi tego zaburzenia. Aby to zrobić, lekarz przepisze jakieś testy: rentgenowskie kręgosłupa szyjnego, statek badawczy, drożności angiografii rezonansu magnetycznego, Elektroencefalografia, komputerowe i rezonans magnetyczny itd echoencephalography. Po wykluczeniu patologii ośrodkowego układu nerwowego, specjalista diagnozuje zaburzenia w obrębie dłoni lub palców. Ponadto, możliwe jest, aby przeprowadzić autotest przy pomocy jednego ćwiczenia: wyciągnąć dłoń z ręki connect (łokcie na boki) i zginać nadgarstek pod kątem 900. Jeśli nie było bólu, wtedy pilna potrzeba, aby skonsultować się ze specjalistą. Jeśli w małych palcach wystąpiło drętwienie, należy zwrócić uwagę na pierwsze oznaki zespołu tunelowego: obrzęk, swędzenie, drżenie, obrzęk ścięgien. [8], [9], [10], [11], [12] Leczenie drętwienia małymi palcami Po konsultacji z neurologiem (kardiologiem, terapeutą) oraz po przejściu wszystkich niezbędnych badań (prześwietlenie, badanie przesiewowe, tomografia itp.) Ekspert dokonuje diagnozy i wyznacza metodę leczenia. Drętwienie małych palców rąk, gdy zakończenia nerwowe są przekazywane w kręgosłupie szyjnym, występuje w przeważającej większości przypadków. Leczenie w tym przypadku ma na celu przywrócenie wrażliwości i wyeliminowanie nacisków na zakończenia nerwowe. Sercem leczenia jest terapia medyczna, która pomaga wyeliminować ból, obrzęk, skurcze mięśni, poprawić krążenie krwi w naczyniach krwionośnych. Proponowany jest także kompleks witamin i minerałów. Jako leczenie miejscowe zalecana jest terapia manualna, która pomaga w krótkim czasie usunąć obrzęki, skurcze, przywrócić ruchomość stawów kręgowych. Ten efekt wspomaga żywienie rąk i eliminuje drętwienie. Dosyć skutecznym sposobem na zwalczenie odrętwienia jest terapia ruchowa, po czym wrażliwość małego palca zostaje szybko przywrócona, ponieważ ćwiczenia poprawiają sprawność naczyń obwodowych. Procedury fizjoterapeutyczne są również stosowane w złożonym leczeniu drętwienia. Leczenie za pomocą lasera, ultradźwięków, magnetoterapii itp. Stymuluje odbudowę uszkodzonych tkanek i krążenie krwi. Innym skutecznym sposobem leczenia drętwienia jest terapia próżniowa, hirudotherapy, akupunktura i wiele innych alternatywnych metod leczenia, które w złożonym leczeniu mogą wzmocnić ogólny efekt terapeutyczny. W przypadku, gdy drętwienie jest spowodowane złym krążeniem w celu przywrócenia wrażliwości, można użyć ociekania kamforem, amoniakiem, kąpielami kontrastowymi. Zapobieganie odrętwieniu w małych palcach Drętwienie małych palców rąk w niektórych przypadkach jest dość skomplikowane, dlatego należy podjąć pewne środki zapobiegawcze, aby zapobiec rozwojowi poważniejszej choroby. Dla serca i stawów, alkohol, nikotyna, pikantne i słone potrawy są destrukcyjne. Aby utrzymać zdrowe serce i naczynia krwionośne dłużej, musisz jeść warzywa, owoce i prowadzić aktywny tryb życia. Oddzielnie trzeba mówić o ubraniu, ważne jest, aby był nie tylko piękny, ale także wygodny. Ubrania, ruchy krępujące, z ciasnymi mankietami prowadzą do naruszenia krążenia krwi, ściskania naczyń krwionośnych, powodując drętwienie. Nie można tolerować hipotermii rąk, w zimnych porach należy nosić rękawiczki lub rękawiczki wykonane z naturalnych materiałów. Podczas pracy musisz regularnie (co 30-40 minut) organizować małe przerwy na rozgrzewkę rąk, które pomogą poprawić krążenie krwi i ruchomość stawów. Drętwienie często wskazuje na rozwój poważnej choroby, jest prawdopodobne, że taki stan nie jest związany z aktywnością zawodową, ale wskazuje na prawdopodobieństwo udaru, słabej drożności naczyń, cukrzycy itp. W przypadku drętwienia małych palców zaleca się konsultację ze specjalistą, który pomoże określić patologię w czasie i zaoszczędzić nie tylko zdrowie, ale i życie. Rokowanie z drętwieniem w małych palcach Wraz z terminowym wykryciem choroby, która doprowadziła do drętwienia małego palca, rokowanie jest zazwyczaj korzystne. Leczenie farmakologiczne w połączeniu z fizjoterapią pomaga przywrócić uszkodzony krążenie krwi, ruchomość stawów, złagodzić skurcze, co powoduje drętwienie małego palca rąk. W chorobach serca lub naczyń drętwienie zwykle ustępuje po leczeniu choroby podstawowej. Drętwienie małych palców rąk można znaleźć wśród osób w każdym wieku, jednak na pierwszy rzut oka taki nieszkodliwy objaw nie może zostać zignorowany. W większości przypadków drętwienie jest związane z przeciążeniem ścięgien, mięśni rąk, ściskania nerwów, naczyń, a także z powodu zbyt wąskiej odzieży, niewygodnej postawy. Zwykle drętwienie w tym przypadku jest dość szybko eliminowane i nie wymaga długotrwałego leczenia. Jednak drętwienie może wiązać się z poważniejszymi patologiami, które często wymagają leczenia szpitalnego (udar, zakrzepica, cukrzyca itp.). Dlatego w przypadku drętwienia małych palców, szczególnie jeśli ten stan występuje okresowo i nie jest związany z niewygodną postawą lub ubraniem, należy skonsultować się z terapeutą lub neurologiem. Translation Disclaimer: The original language of this article is Russian. For the convenience of users of the iLive portal who do not speak Russian, this article has been translated into the current language, but has not yet been verified by a native speaker who has the necessary qualifications for this. In this regard, we warn you that the translation of this article may be incorrect, may contain lexical, syntactic and grammatical errors.
Jednak dr Rozental zauważa, że pisanie na klawiaturze może wywołać objawy tego stanu, takie jak ból, mrowienie oraz zdrętwienie kciuka, palca wskazującego, palca środkowego oraz wewnętrznej połowy palca serdecznego.
Mrowienie w palcach dłoni to dość częsta i dokuczliwa dolegliwość. Choć z pozoru wydaje się niewinna, może też świadczyć o poważnym problemie zdrowotnym, zwłaszcza gdy pojawi się nagle lub towarzyszą jej dodatkowe objawy. Sprawdź, o czym może świadczyć mrowienie w palcach u rąk i co powinno zwrócić Twoją szczególną palców rąk − objawyMrowienie to potoczne określenie na parestezję, która oznacza niewłaściwe odczuwanie bodźców. Objawia się zazwyczaj jako pieczenie, kłucie czy palenie skóry. Parestezje mogą występować w różnych rejonach Zawiłowicz dodaje:„Dodatkowo możesz zauważyć pojawienie się pulsowania, odczucia przechodzenia prądu, szczypania, wbijania igieł. Mrowienie dłoni dotyczy przede wszystkim drętwienia opuszków palców oraz ich czubków. Objaw ten jest nieprzyjemny, ale nie bolesny. Pojawia się nagle, z różnym nasileniem, lecz ustępuje dość szybko”.Przyczyny drętwienia palców u rąkFarmaceutka Kinga Zawiłowicz kontynuuje:„Skąd się bierze mrowienie w palcach? Drętwienie palców u rąk powstaje z wielu przyczyn. Chwilowy zanik czucia i mrowienie występuje w wyniku zmniejszenia przepływu krwi do kończyn oraz ucisku nerwów. Często pojawia się, gdy położysz rękę w niedogodnej pozycji i nie zmieniasz ułożenia ciała przez dłuższy czas. Dodatkowo objaw ten możesz zauważyć, gdy przytrafi Ci się odmrożenie lub oparzenie skóry rąk. Przeczytaj, czym różnią się wychłodzenie organizmu a odmrożenia”.Parastezje najczęściej wynikają z uszkodzenia układu nerwowego, ale mogą być też wyrazem chorób ogólnoustrojowych. Mrowienie w palcach (lewej ręki, prawej lub obu) może sygnalizować niedobory elektrolitów, przede wszystkim magnezu, potasu, wapnia i sodu oraz witaminy B12. Gdy pojawia się często, nawraca, a suplementacja pierwiastków nie przynosi poprawy, zastanów się nad innymi przyczynami mrowienia. Przyczyny drętwienia rąkTo najczęściej występujące powody mrowienia palców i NeuropatiaNeuropatia powstaje, kiedy nerwy obwodowe zostają uszkodzone wskutek ucisku, niedokrwienia lub zapalenia nerwu. Choroba ta powoduje zaburzenie przewodnictwa wzdłuż włókien nerwowych, a w konsekwencji mrowienie, drętwienie, ból lub inne zaburzenia powstają w wyniku chorób zwyrodnieniowych kręgosłupa, urazów kończyn i jednostajnego wysiłku obciążającego stawy. Występować może np. neuropatia cukrzycowa, zaburzenie wynikające z działań niepożądanych leków oraz toksycznego efektu alkoholu lub metali które mogą powodować mrowienie:Zespół cieśni nadgarstkaZespół cieśni nadgarstka jest skutkiem ucisku nerwu pośrodkowego, który przebiega w kanale nadgarstka. Objawy występują przede wszystkim w nocy, a są to: mrowienie w okolicy przegubu, kciuka, palca wskazującego, środkowego i połowy palca serdecznego. W zaawansowanym stadium choroby może dojść do zaniku mięśni kłębu kciuka i osłabienia rowka nerwu łokciowegoSchorzenie to polega na uszkodzeniu nerwu łokciowego, wskutek czego dochodzi do mrowienia ręki – drętwieje najczęściej palec mały i serdeczny oraz wewnętrzna strona Guillaina-BarregoW tym przypadku układ odpornościowy atakuje osłonki mielinowe nerwów i doprowadza do ich uszkodzenia. Zaburzenia czucia palców rąk i stóp są jednym z pierwszych objawów choroby. Początkowo prowadzi on do osłabienia mięśni, a w skrajnych przypadkach do paraliżu kończyn. 2. Stwardnienie rozsianeChoroba ta powoduje zmiany w mózgu i rdzeniu kręgowym. Jednym z częściej występujących objawów w stwardnieniu rozsianym są zaburzenia czucia, a przede wszystkim drętwienie rąk i Udar mózguSzukaj natychmiastowej pomocy, jeśli mrowienie w palcach wystąpiło nagle wraz z innymi dolegliwościami, przede wszystkim: osłabieniem lub paraliżem kończyn, zaburzeniami mowy, widzenia czy świadomości, drgawkami lub nagłym, bardzo silnym bólem mózgu to stan, w którym dochodzi do zatrzymania przepływu krwi do mózgu (udar niedokrwienny) lub wylew krwi z pękniętego naczynia mózgowego (udar krwotoczny). Objawy pojawiają się najczęściej udaru to np.:niedowład lub porażenie kończyn,zaburzenia świadomości,zaburzenia mowy czy zaburzenia czucia. 4. PadaczkaNapady padaczkowe mogą przybierać różną postać. Nie zawsze dochodzi do drgawek czy utraty przytomności. Często padaczka może przejawiać się zaburzeniami czucia i wówczas odczujesz ból, drętwienie i mrowienie. Objawy te możesz zauważyć u siebie jeszcze przed napadem choroby (tzw. aura).5. MigrenaMimo że migrenę kojarzysz z bólem głowy, towarzyszyć jej mogą także doznania czuciowe w postaci drętwienia rąk, twarzy lub języka. Kinga Zawiłowicz kontynuuje:6. Choroby zwyrodnieniowe„Zwyrodnienia prowadzą do zmniejszenia ilości chrząstki stawowej, co powoduje ich ścieranie oraz podrażnienia nerwów czuciowych. Wywołuje to mrowienie palców u rąk. Reumatoidalne zapalenie stawów (RZS) prowadzi do ich zesztywnienia, a także do pojawienia się uczucia drętwienia. Jeżeli zauważysz u siebie podobne objawy, udaj się do lekarza, który może przepisać Ci leki na Choroby układu krążeniaMiażdżyca oraz niewydolność krążeniowa prowadzą do zmniejszenia ukrwienia rąk, co objawia się mrowieniem oraz ochłodzeniem TężyczkaJest to nadmierna pobudliwość nerwowo-mięśniowa, która charakteryzuje się silnymi, bolesnymi skurczami mięśni. Mocne, mimowolne drżenia występują również w nocy. Choroba ta jest wynikiem zaburzeń elektrolitowych. Gdy dochodzi do niedoboru magnezu, potasu oraz wapnia, możesz odczuwać zdrętwiałe palce u CiążaDrętwienie oraz puchnięcie palców może pojawiać się także w czasie ciąży. Dochodzi do zatrzymania wody w organizmie, obrzęków ciała oraz ucisku na tkanki, wywołując zespół cieśni nadgarstka. Objaw ten powstaje najczęściej pod koniec ciąży i przechodzi po kilku tygodniach od porodu”.Domowe sposoby na drętwiejące palce u rąkKinga Zawiłowicz pisze dalej:„Jeśli w pracy spędzasz dużo czasu przy komputerze, pamiętaj o robieniu krótkich przerw, w celu zmiany pozycji kręgosłupa, rozluźnienia nadgarstków oraz wykonania kilku ćwiczeń. Przykładami takiej aktywności mogą być okrężne ruchy dłoni oraz energiczne potrząsanie rąk. W czasie mrowienia unieś na chwilę dłoń powyżej serca, a następnie masuj ją w celu poprawy krążenia krwi. Jeżeli chcesz uniknąć wystąpienia objawów, stosuj odpowiednią dietę i nawadniaj organizm. Twój jadłospis powinien składać się z produktów zawierających witaminę B12 (mięso), magnez (kasze, szpinak, banany, płatki owsiane), potas (banany, ziemniaki, pomidory, awokado), wapń (jogurty, sery, sardynki) oraz sód (wędzone mięso, konserwy, ser, solone orzeszki)”.Leczenie drętwienia palców u rąkKinga Zawiłowicz kontynuuje:„Leczenie mrowienia zależy od tego, z jakiej przyczyny ono wystąpiło. Jeżeli objaw ten powstał w wyniku zespołu cieśni nadgarstka, zastosuj leki przeciwzapalne oraz zmniejszające obrzęk. Mrowienie palców u rąk pojawia się również w wyniku stosowania diety ubogiej w witaminę B12. Duża jej ilość zawarta jest w mięsie, ciężko natomiast szukać jej w produktach roślinnych. Powinieneś zaopatrzyć się w tabletki z witaminą B12, jeśli spożywasz małe ilości produktów mięsnych, lub jesteś wegetarianinem bądź weganinem. Drętwienie palców u dłoni może być także skutkiem niedoboru magnezu. Picie kawy oraz mocnych herbat powoduje „wypłukanie” go z organizmu. Wywołuje to drżenie mięśni oraz ich skurcz, który często pojawiają się w czasie snu. Gdy mimo ograniczenia spożywania kawy objawy nadal występują, powinieneś stosować magnez w oraz drętwienie palców u dłoni w nocy pojawiają się także w wyniku niedostatecznej ilości potasu. Również w tym przypadku warto zażywać potas w tabletkach lub preparat łączony, zawierający obydwa składniki w jednej tabletce. Wapń odpowiedzialny jest za połączenia nerwowo-mięśniowe. Drżenia oraz skurcze mięśni mogą powstać, gdy nie spożywasz odpowiedniej ilości składnika z pożywienia. Seniorzy, kobiety w ciąży/ karmiące, oraz sportowcy są szczególnie narażeni na jego niedobór, dlatego powinni porozmawiać z lekarzem o suplementacji preparatów zawierających wapń w tabletkach”. Co jeżeli nic nie pomaga na mrowienie w dłoni?Kinga Zawiłowicz pisze:„Gdy zmiana diety, suplementacja oraz ćwiczenia nie pomagają, a drętwienia rąk pojawiają się regularnie, powinieneś udać się do lekarza rodzinnego. Przeprowadzi on z Tobą rozmowę i może zalecić Ci wizytę u reumatologa, w celu przeprowadzenia specjalistycznych badań oraz określenia przyczyny drętwienia. Nie bagatelizuj tego objawu, ponieważ mogą one świadczyć o poważnych chorobach”.Źródła:Dewey Jr Elble R., Gronseth Hauser Louis Ondo Sullivan Weiner Praktyczne wytyczne dotyczące leczenia drżenia samoistnego, tłum. Zesiewicz, R. American Academy of Neurology, Wydanie polskie 5/ M., Drżenie samoistne, Forum Medycyny Rodzinnej 2007. Bhidayasiri R., Differential diagnosis of common tremor syndromes, Postgraduate Medical Journal 2005. Przekonajcie się, jak uśmierzyć ból za pomocą dłoni 23 lipca 2015, 10:09 FACEBOOK. X. E-MAIL. KOPIUJ LINK. Wiele osób uważa, że różne bolączki są wynikiem braku wewnętrznej harmonii Ręka i nadgarstek zbudowane są z wielu drobnych stawów, co umożliwia precyzyjne wykonywanie ruchów. Są one narażone na liczne przeciążenia i urazy, mogą zostać również zaatakowane przez choroby zapalne. Oprócz samych stawów przyczyną bólu ręki i nadgarstka mogą być choroby innych struktur, np. ścięgien, nerwów i mięśni. Jakie mogą być przyczyny bólu ręki i nadgarstka? Choroba zwyrodnieniowa stawów rąk Często występująca choroba dotykająca głównie osoby po 40. roku życia. Ważną rolę odgrywa predyspozycja rodzinna, a także narażenie na powtarzane mikrourazy (np. związane z wykonywaną pracą lub aktywnością sportową i rekreacyjną). Ból i sztywność dotyczą najczęściej stawów międzypaliczkowych bliższych i dalszych, a także stawu podstawy kciuka (patrz: ryc.). Dolegliwości nasilają się przy ruchu i zmniejszają w spoczynku, chociaż w zaostrzeniach choroby mogą występować cały czas, także w nocy. Z reguły po okresie nasilenia choroby (wywołanego zmianą struktury stawu i tworzeniem się guzków zwyrodnieniowych – tzw. guzków Heberdena i Boucharda – ryc.) dochodzi do znacznego złagodzenia bólu. Niestety nie da się skutecznie zapobiec powstawaniu zmian zwyrodnieniowych rąk, można jednak łagodzić związane z nimi dolegliwości. Zmianom tym w rękach często towarzyszą zmiany zwyrodnieniowe stawów kolanowych. Ryc. 1. Guzki Heberdena i guzki Boucharda Zapalne choroby stawów Reumatoidalne zapalenie stawów (RZS) czy łuszczycowe zapalenie stawów (ŁZS) – oprócz bólu występuje obrzęk stawów i charakterystyczna sztywność poranna (trwająca ponad godzinę, ustępująca po rozruszaniu się). W przypadku RZS najczęściej zajęte są symetrycznie stawy nadgarstkowe, śródręczno-paliczkowe i międzypaliczkowe bliższe. Z kolei dla ŁZS charakterystyczne jest występowanie tzw. palców kiełbaksowatych – czyli obrzęku i bólu całego palca wynikającego z zapalenia stawów, pochewek ścięgnistych i tkanek okołostawowych. W obu chorobach często zajęte są inne stawy, a także mogą występować ogólne objawy choroby, osłabienie, uczucie rozbicia, stany podgorączkowe, objawy zajęcia innych narządów (np. oka, skóry). Zapalne choroby stawów mogą dotyczyć osób w każdym wieku, najczęściej między 30. a 50. rokiem życia. Inną częstą zapalną chorobą stawów jest dna moczanowa dotycząca głównie mężczyzn i starszych kobiet – w jej przebiegu dochodzi do silnego bólu, obrzęku i zaczerwienienia stawu o nagłym początku (najczęściej w obrębie palucha, jednak choroba może również dotyczyć stawów rąk). Zapalenie pochewki ścięgna zginacza palca Częsta przyczyna bólu palca i problemów z jego zginaniem. Wynika głównie z powtarzanych mikrourazów (np. zawodowych, sportowych), rzadziej jest następstwem zakażenia lub innej choroby stawów. Poszerzenie pochewki otaczającej ścięgno utrudnia jego ślizganie się podczas ruchu, a nawet doprowadza do zablokowania palca w zgięciu (tzw. palec zatrzaskujący). Zespół cieśni nadgarstka Często występująca choroba, na którą narażone są zwłaszcza osoby z chorobą zwyrodnieniową rąk, reumatoidalnym zapaleniem stawów i cukrzycą, a także kobiety w ciąży. Objawy wywołane są uciskiem nerwu pośrodkowego biegnącego w kanale nadgarstka. Pacjenci skarżą się na uczucie cierpnięcia, mrowienia i piekący ból czterech pierwszych palców (kciuka, palca wskazującego, pośrodkowego i połowy palca serdecznego), nasilone zwłaszcza w nocy lub przy zginaniu nadgarstka. Dolegliwości mogą być bardzo uciążliwe, wybudzać ze snu i zakłócać wykonywanie codziennych zajęć. W zaawansowanej postaci choroby dochodzi do zaniku mięśni kłębu i zaburzeń czucia. Podobne objawy mogą wystąpić również w przypadku choroby szyjnego odcinka kręgosłupa lub ucisku nerwu pośrodkowego na wyższym poziomie. Ważne jest wczesne ustalenie rozpoznania i właściwe leczenie, mające na celu zapobieżenie nieodwracalnemu uszkodzeniu nerwu. Choroba de Quervaina Spowodowana jest zapaleniem ścięgien kciuka. Typowo występuje u osób wykonujących powtarzane ruchy odwiedzenia i prostowania kciuka (np. fryzjerów, rzeźników, mechaników samochodowych, gospodyń domowych, u młodych matek przy noszeniu niemowlęcia). Ból zlokalizowany jest w okolicy podstawy kciuka i bocznej strony nadgarstka, nasila się przy ruchu i chwytaniu przedmiotów. Ganglion Jest wynikiem wydostawania się płynu z uszkodzonych pochewek ścięgien lub stawów, co uwidacznia się pod skórą w postaci guzka (zwłaszcza po okresie aktywnego ruchu); może być tkliwy lub niebolesny i stanowi głównie problem kosmetyczny. Przykurcz Dupuytrena W chorobie tej dochodzi do pogrubienia błony znajdującej się tuż pod skórą dłoni (tzw. rozcięgna dłoniowego), co doprowadza do stopniowego przykurczu palców i braku możliwości pełnego otwarcia dłoni; najczęściej występuje u mężczyzn po 50. roku życia (zwłaszcza robotników narażonych na wibracje) i u osób chorych na cukrzycę. Ryzyko zachorowania zwiększa nadużywanie alkoholu i palenie papierosów. Na co należy zwrócić uwagę przy bólu ręki i nadgarstka? Ryc. 2. Zdjęcie radiologiczne ręki Ponieważ ból ręki i nadgarstka może mieć bardzo wiele przyczyn, ważne jest określenie: co wywołało dolegliwości – często przyczyna jest oczywista, np. uraz, przeciążenia związane z aktywnością sportową lub zawodową; czasem dolegliwości pojawiają się podstępnie i bez konkretnej przyczyny (co może nasuwać podejrzenie choroby zapalnej, zwłaszcza u osób młodszych) których dokładnie miejsc dotyczy – różne choroby mają swoje specyficzne lokalizacje, np. reumatoidalne zapalenie stawów obejmuje zwykle obydwa nadgarstki i symetryczne stawy rąk, ale nie zajmuje stawów międzypaliczkowych dalszych czy występują inne objawy mogące wskazywać na chorobę zapalną stawów, zwłaszcza: trwająca ponad godzinę sztywność stawów w godzinach porannych, obrzęk, zaczerwienienie lub wzmożone ocieplenie stawów, objawy ogólne, takie jak stany podgorączkowe/gorączka, nieuzasadnione chudnięcie, znaczne osłabienie, uczucie rozbicia. Jak postępować, jeśli wystąpi ból ręki lub nadgarstka? Jeśli wystąpi ból ręki lub nadgarstka: staraj się nie przeciążać bolących stawów – powstrzymaj się od prac nasilających dolegliwości, nie noś ciężkich przedmiotów możesz przykładać na bolące miejsca ciepłe lub zimne okłady (nawet kilka razy dziennie, nie dłużej niż 20 min za jednym razem) w razie potrzeby zażyj paracetamol lub niesteroidowy lek przeciwzapalny. Kiedy zgłosić się do lekarza? Zgłoś się do lekarza, jeśli: ból nie ustępuje w ciągu kilku dni lub się nasila wystąpi osłabienie ręki lub zaburzenia czucia (np. mrowienie albo pieczenie) wystąpią inne niepokojące objawy – obrzęk, zaczerwienienie lub ocieplenie stawów, dokuczliwa sztywność stawów po obudzeniu się, upośledzenie ruchomości stawu, stany podgorączkowe, uczucie rozbicia. Jakie badania należy wykonać w celu ustalenia przyczyn bólu ręki i nadgarstka? Do różnicowania przyczyn bólu ręki i nadgarstka służą: zdjęcie radiologiczne (RTG) – obrazuje struktury kostne, dzięki czemu można uwidocznić zmiany pourazowe; RTG jest również pomocne przy rozpoznawaniu choroby zwyrodnieniowej, RZS i innych chorób stawów ultrasonografia – jest bardzo użytecznym badaniem do obrazowania „miękkich” struktur stawów; służy do rozpoznawania różnych patologii w obrębie ręki (np. zespołu de Quervaina, „palca zatrzaskującego”) i nadgarstka (zwłaszcza zespołu cieśni nadgarstka – patrz wyżej), a także jest cenną metodą pozwalającą na uwidocznienie nawet niewielkich zmian zapalnych niekiedy inne badania obrazowe, takie jak rezonans magnetyczny badanie przewodnictwa nerwowego w przypadku podejrzenia zespołu cieśni kanału nadgarstka badania laboratoryjne – wykonywane w niektórych przypadkach, jeśli lekarz podejrzewa RZS lub inną chorobę stawów (odnośnik do badań). Ból ręki i nadgarstka – leczenie Leczenie zależy od przyczyny dolegliwości. Stosuje się różne metody fizykoterapii, leczenie farmakologiczne, miejscowe wstrzyknięcia steroidów, a niekiedy także zabiegi chirurgiczne (zobacz również poszczególne jednostki chorobowe). W przypadku choroby zwyrodnieniowej stawów rąk leczenie polega na złagodzeniu dolegliwości bólowych. Często skuteczne jest leczenie miejscowe – stosowanie maści z NSLPZ, a także różnych zabiegów fizykoterapii. W warunkach domowych można zastosować wirówki z solą leczniczą. Jeśli zmiany zwyrodnieniowe upośledzają wykonywanie czynności życia codziennego, pomocne może być zastosowanie odpowiednich przyrządów, np. do otwierania słoików. Korzystne jest również wykonywanie odpowiednich ćwiczeń w celu poprawy zakresu ruchu i siły mięśniowej rąk. W przypadku bólu stawu podstawy kciuka zaleca się stabilizację za pomocą ortezy. W leczeniu systemowym stosuje się najczęściej NSLPZ (przez jak najkrótszy okres) oraz siarczan chondoityny. Leczenie zapalnych chorób stawów, takich jak RZS powinno być prowadzone przez reumatologa. Ważne jest szybkie ustalenie rozpoznania i włączenie odpowiedniej terapii, co daje szansę na uniknięcie uszkodzenia stawów.
Drętwienie kończyn może być objawem zupełnie niegroźnym, może być też zwiastunem poważnej choroby. Choć na drętwienie rąk i nóg narzeka każdy, to drętwienie ciągłe, częste, wyjątkowo silne nie jest stanem normalnym. Sprawdź, co może być przyczyną drętwienia rąk, nóg, palców. Dlaczego kończyny drętwieją częściej. Dowiedz się, co można zrobić, by ograniczyć
Ból palców rąk, który uniemożliwia wykonywania najprostszych czynności, sprawia, że czujemy się bezradni. Przyczyny bólu palców mogą być banalne, ale mogą również zwiastować poważne kłopoty. Jakie są najczęstsze przyczyny bólu palców, jakie choroby mogą zwiastować i jak przebiega diagnostyka i leczenie? Spis treściBól palców u rąk - kiedy boli?Ból palców - choroba zwyrodnieniowaBól palców a reumatoidalne zapalenie stawówBól palców a łuszczycowe zapalenie stawówBól palców a cieśń nadgarstkaBól palców ręki - palec trzaskający (zatrzaskujący)Ból palców ręki - palec młoteczkowaty (palec baseballisty)Ból palców ręki - kciuk narciarza Ból palców u rąk najczęściej pojawia się jako następstwo przeciążenia lub urazu. Ale często jest także pierwszym sygnałem poważnych schorzeń, do których zalicza się zmiany zwyrodnieniowe, reumatoidalne zapalenie stawów (ból pojawia się wtedy symetrycznie w obu dłoniach), cieśń nadgarstka i inne rzadziej występujące choroby. Często też oprócz bólu pojawia się drętwienie, mrowienie oraz sztywność. Dolegliwości, jakie dotyczą palców rąk, chociaż objawiają się bardzo podobnie, mają różne przyczyny. Niektóre wynikają ze starzenia się organizmu, inne są skutkiem autoagresji, a kolejne mają związek z wykonywaną pracą lub uprawianą dyscypliną sportu. Niezależnie jednak od przyczyny, każdą z tych dolegliwości należy rozpoznać i leczyć. Ból palców u rąk - kiedy boli? Gdy ból palców nie jest skutkiem urazu warto zaobserwować w jakich sytuacjach się pojawia, jak długo trwa, czy dotyczy całej dłoni, czy tylko fragmentu. Takie obserwacje, przekazane lekarzowi ułatwią postawienie diagnozy i rozpoczęcie leczenia, które nie tylko może uwolnić od bólu, ale także pozwoli zachować sprawność dłoni. Przez sprawność dłoni należy rozumieć zachowanie funkcjonalności ręki, na którą składają się: jakość chwytu wartość chwytu zdolności manipulacyjne Jakość chwytu to zdolność dostosowania się ręki do przedmiotu, który chcemy podnieść czy chwycić. Wartość chwytu to zdolność do pokonywania obciążeń, która zależy od siły mięśni oraz jakości i precyzji chwytu. Zdolności manipulacyjne, czyli sprawność ręki są uzależnione od jakości i wartości chwytu oraz od możliwości prawidłowego sterowania aparatem ruchu. Ból palców - choroba zwyrodnieniowa Choroba zwyrodnieniowa stawów (osteoartroza) to najczęściej występująca choroba stawów i przyczyna bólu palców. Pierwsze jej objawy można zaobserwować już po 40. roku życia. Przez wiele dziesięcioleci uważano, że choroba zwyrodnieniowa ma związek z procesem zużywania się stawów. Obecnie zwraca się uwagę także na procesy zapalne, które mogą się toczyć w stawach i prowadzić do ich niszczenia. Zwyrodnienia zazwyczaj rozpoczynają się w dużych stawach np. kolanowych, ale zdarza się, że pierwszy atak obejmuje małe stawy dłoni. Objawem choroby zwyrodnieniowej są ból, sztywność, ograniczenie ruchomości, trzeszczenie w stawach oraz zniekształcenie zajętego stawu. Ból pojawia się przede wszystkim podczas ruchu, a w spoczynku ustępuje. Najbardziej nasilony ból występuje wieczorem. Charakterystyczne dla choroby zwyrodnieniowej stawów rąk jest występowanie guzków Heberdena oraz Boucharda. Guzki Heberdena rozwijają się na grzbietowej powierzchni stawów międzypaliczkowych dalszych, natomiast guzki Boucharda na grzbietowej powierzchni stawów międzypaliczkowych bliższych. W ich okolicach może pojawiać się stan zapalny powodujący ból palców. Choroba zwyrodnieniowa jest nieuleczalna, ale można łagodzić jej skutki. Przy niewielkich dolegliwościach bólowych można się wspomagać maściami (lub tabletkami) przeciwbólowymi. Niezbędna jest też rehabilitacja i fizjoterapia. Nie wystarczy jednak skorzystać z serii zabiegów w przychodni. Ćwiczyć trzeba każdego dnia. Przyczyny drętwienia palców Ból palców a reumatoidalne zapalenie stawów Reumatoidalne zapalenie stawów (RZS) bardzo często objawiają się bólem palców dłoni. Schorzenie zaliczane jest do chorób z autoagresji, czyli takich kiedy to układ immunologiczny występuje przeciwko swojemu gospodarzowi. Reumatoidalne zapalenie stawów to przewlekła, zapalna, układowa choroba tkanki łącznej. Jest nieuleczalna, ale można modyfikować jej przebieg. Wbrew powszechnemu przekonaniu nie jest to schorzenie obejmujące wyłącznie stawy. Jak wskazuje nazwa "choroba układowa" obejmuje cały organizm chorego. Dla RZS charakterystyczne jest to, że zmiany w stawach pojawiają się symetrycznie np. na obu dłoniach zmienione chorobowo są te same stawy, chociaż na jednej z nich mogą być większe lub mniejsze. Ból utrzymuje się stale, chociaż może mieć różne nasilenie. Kolejnym objawem jest sztywność stawów, dokuczliwa zwłaszcza po wstaniu z łóżka, obrzęk, zaczerwienienie skóry nad stawami. Wraz z postępem choroby dochodzi do coraz widoczniejszych deformacji stawów rak. Zdarza się, że palce podkurczają się i niezależnie od woli chorego, mają tendencję do odginania się w kierunku łokcia. Deformacje stawów dłoni często określa się nazwą ręka reumatoidalna. Ma to związek z uszkodzeniem aparatu więzadłowego stawu śródnadgarstkowego, nadgarstkowo-śródręcznych, śródręczno-paliczkowych i międzypaliczkowych ręki. W wyniku tego uszkodzenia dochodzi do rozluźnienia stawów, zmniejszenie ich siły i stabilizacji. Deformacje mogą obejmować także kciuki. Oprócz przyjmowania leków modyfikujących przebieg choroby konieczna jest także rehabilitacja, fizjoterapia oraz codzienne ćwiczenia. U osób, które regularnie trenują dłonie, dłużej utrzymuje się ich sprawność, siła chwytu. Poza tym, chory musi się nauczyć oszczędzać swoje dłonie, nie przeciążać ich, nie zmuszać do nienaturalnych ruchów (np. jak przy odkręcaniu słoika). U niektórych pacjentów z RZS konieczne jest operacyjne przywrócenie sprawności dłoni. Ból palców a łuszczycowe zapalenie stawów Najbardziej charakterystycznym objawem łuszczycowego zapalenia stawów (ŁZS) są zmiany rozwijające się w stawach międzypaliczkowych dalszych (blisko paznokci) rąk lub stóp. Innym typowym objawem choroby jest tworzenie się wokół zaatakowanych stawów wyrośli kostnych oraz niesymetryczne zajmowanie stawów. W łuszczycowym zapaleniu stawów nie występuje czynnik reumatyczny. Łuszczycowe zapalenie stawów rozwija się głównie w stawach obwodowych, ale może też objąć kręgosłup oraz stawy krzyżowo-biodrowe. Oprócz stawów zajęte mogą być także przyczepy ścięgien, kaletki maziowe oraz tkanki okołostawowe. Choroba prowadzi do deformacji stawów i bardzo często do inwalidztwa. Przykładem ataku łuszczycy na tkanki okołostawowe jest objaw palca kiełbaskowatego. Zaatakowany palec rzeczywiście można porównać do kiełbaski, ponieważ jest opuchnięty, silnie zaczerwieniony, a skóra na nim jest mocno ciepła. Tym objawom towarzyszy także ból. Dotychczas nie opracowano skutecznego sposobu leczenia choroby. Jednak możliwe jest dobre panowanie nad łuszczycowym zapaleniem stawów. Ponieważ ŁZS prowadzi do destrukcji stawów i ich usztywnienia, głównym celem leczenia jest zapobieganie kalectwu. Ogromną rolę w leczeniu łuszczycowego zapalenia stawów ma umiarkowana aktywność fizyczna, która zapobiega usztywnieniu stawów. Rodzaj ćwiczeń i zakres wysiłku fizycznego najlepiej omówić z lekarzem, gdyż zbyt intensywne obciążanie stawów może przyspieszyć ich deformację. Pacjent powinien też wiedzieć, że korzystnie na jego organizm wpływa przyjmowanie tranu. Należy unikać wszelkich sytuacji, które mogą wywołać kolejny rzut choroby, a więc silnych stresów, infekcji oraz urazów. Jeżeli jest to możliwe chorzy na łuszczycowe zapalenie stawów powinni unikać leków należących do grupy beta-blokerów, leków przeciwarytmicznych oraz soli litu, ponieważ mogą one przyspieszyć postęp choroby. Jeśli deformacje są zaawansowane i stawy mało ruchome, lekarz może zaproponować pacjentowi zabieg chirurgiczny. Możliwe jest przeprowadzenie plastyki stawu lub synowektomii, czyli operacji polegającej na usunięciu zmienionej przez proces zapalny błony maziowej w stawie. Ból palców a cieśń nadgarstka Kolejną przyczyną bólu palców i całej ręki może być zespół cieśni nadgarstka (ZCN). To choroba spowodowana długotrwałym uciskiem na nerw pośrodkowy, które przebiega przez kanał nadgarstka. Przyczyną jest stan zapalny nerwu lub tkanek, które go otaczają. Do zwężenia kanału nadgarstka może dojść także z powodu zwyrodnienia albo w wyniku urazu. Zespół cieśni nadgarstka może być uznany za chorobę zawodową. Cierpią na nią osoby, które w pracy muszą wykonywać powtarzające się ruchy np. wkręcanie śrub. Zespół cieśni nadgarstka zaczyna się niewinnie. Palce (zwykle kciuk, palec wskazujący i środkowy) cierpną, pojawia się ból łokcia i stawu ramiennego. W nocy chorego budzi ból ręki lub uczucie, że przez rękę "przebiega prąd". Z czasem ból pojawia się coraz częściej, trudno zacisnąć ją w pięść, narysować precyzyjnie koło albo równo przeciąć kartkę nożyczkami. Przy cieśni nadgarstka stopniowo może się pogarszać czucie w opuszkach palców, przedmioty zaczynają wypadać z rąk, a w zaawansowanym stadium zanikają mięśnie kłębu kciuka, co sprawia, że przestaje on być palcem przeciwstawnym i ustawia się w jednej płaszczyźnie z pozostałymi palcami. Lekarze nazywają to "efektem małpiej ręki". Zespół cieśni nadgarstka pojawia się też bardzo często przy takich chorobach jak: reumatoidalne zapalenie stawów cukrzyca niewydolność nerek a także u alkoholików, osób otyłych i ludzi chodzących o kulach. Jeżeli lekarz stwierdzi, że cierpisz na zespół cieśni nadgarstka, na początek czeka cię fizykoterapia, noszenie opaski elastycznej na nadgarstku, przyjmowanie dużych dawek witaminy B6 przez co najmniej 8 tygodni. Jeśli to nie zadziała, lekarz prawdopodobnie zaleci nieużywanie chorej ręki, nawet przez 3 miesiące lub noszenie na niej gipsu przez 3 tygodnie. Taki całkowity bezruch to najskuteczniejszy sposób na regenerację nerwu, skuteczny w 90% u osób z mało zaawansowaną chorobą. W zaawansowanych przypadkach konieczne jest odbarczenie nerwu pośrodkowego. Zabieg odbywa się najczęściej w znieczuleniu miejscowym lub przewodowym. Ze szpitala wychodzi się tego samego lub następnego dnia. W czasie operacji lekarz przecina troczek zginaczy wzdłuż i nie zszywa go. Dzięki temu krawędzie troczka rozsuwają się, a nad nimi powstaje blizna, która staje się nowym, szerszym troczkiem. Nerw biegnący przez kanał nadgarstka nie jest już uciskany i dolegliwości ustępują. Ból palców ręki - palec trzaskający (zatrzaskujący) Dolegliwość ta powstaje najczęściej na skutek mechanicznego urazu (np. ucisku dłoni na twarde przedmioty), co prowadzi do powstania stanu zapalnego z wytworzeniem się ziarniny w ścięgnach mięśni zginaczy palców. Zgrubiałe ścięgno z trudem przechodzi przez zwężoną fizjologicznie pochewkę, przy czym siła mięśni zginaczy jest większa niż mięśni prostowników. Skutkiem tego są trudności z wyprostowaniem zgiętego palca. Stąd właśnie potoczna nazwa schorzenia - palec zatrzaskujący. Lekarze określają przypadłość jako zakleszczające zapalenie ścięgna. Przewlekłe zapalenie ścięgna dotyczy najczęściej kciuka lub innych palców dłoni. Rzadziej zdarza się w obrębie nadgarstka, stawów kolanowych albo łokciowych. Przyczyny powstania palca trzaskającego bywają różne, zawsze jednak jest on następstwem powtarzającego się przeciążenia mięśni. Na ten rodzaj zapalenia ścięgna cierpią osoby grające na instrumentach, zszywające dokumenty, ręcznie tkające dywany, naprawiające gobeliny, robiące na drutach itp. Powtarzanie tego samego ruchu sprawia, że te same ścięgna i partie mięśni są stale napięte. Z czasem dochodzi do przeciążenia, a to prowadzi do zapalenia. Płynność ruchów jest ograniczona, ponieważ na ścięgnie zginacza powstaje znaczne zgrubienie. Inną przyczyną palca trzaskającego może być RZS. Czasem schorzenie jest powikłaniem cukrzycy lub mikrourazów, do których dochodzi podczas gry w siatkówkę. Dolegliwość może wystąpić także u osób, które doznały stłuczenia lub urazu w obrębie objawy zakleszczającego zapalenie ścięgna to: Utworzenie się guzka przy podstawie palca, na zewnętrznej części. Guzek, czyli zgrubiałe ścięgno, jest bolesny przy dotykaniu. W znacznym stopniu utrudnia wykonywanie nawet prostych czynności np. zawiązywanie sznurowadeł czy nawleczenie igły. Ograniczenie możliwości płynnego poruszania całym palcem lub częścią, która jest objęta stanem zapalnym. Nie można swobodnie zginać i prostować palca, a każdemu ruchowi towarzyszy charakterystyczny trzask (kliknięcie) i silny ból. Objawem zaawansowanej postaci schorzenia jest całkowita blokada. Najpoważniejszym objawem jest całkowite zablokowanie palca. Jeżeli chory nie zgłosi się po pomoc dojdzie do trwałego przykurczu i utraty możliwości chwytania. Rzadziej obserwowanym objawem jest opuchlizna. Objawem, który pojawia się i samoistnie ustępuje jest zaczerwienienie skóry na zajętym przez zapalenie palcu. U osób młodych oraz u dzieci stosuje się zazwyczaj leki przeciwzapalne oraz rehabilitację. Podobnie postępuje się w przypadku osób dojrzałych, jednak tylko wtedy, gdy zgłoszą się do lekarza we wczesnym stadium choroby i kiedy nie doszło jeszcze do ograniczenia ruchomości palca. Lekarz może też zalecić unieruchomienie palca (na trzy tygodnie) w pozycji wyprostowanej. Jeżeli leki i rehabilitacja nie przyniosą oczekiwanego rezultatu, konieczne jest przeprowadzenie operacji. Zabieg polega na przecięciu pochewki włóknistej ścięgna, objętego zapaleniem, co przywraca sprawność ruchową. Jeżeli zapalenie objęło nadgarstek, podczas operacji chirurg odtwarza pierścienie pochewki i poszerza je. Operacja trwa kilkadziesiąt minut i zazwyczaj wykonywana jest w znieczuleniu miejscowym. Po zabiegu należy nosić rękę na temblaku przez cztery tygodnie, aby operowane ścięgno i rana pooperacyjna prawidłowo się wygoiły. Konieczna jest także odpowiednia kilkunastodniowa rehabilitacja. Bezpośrednio po operacji nie wolno wykonywać prac, które angażują zoperowane ścięgno. Po zakończeniu leczenia wraca pełna sprawność. U osób, które nie poddały się operacji, zazwyczaj dochodzi do trwałego przykurczu palca, a gdy problem dotyczy nadgarstka - utraty zdolności chwytania. Ból palców ręki - palec młoteczkowaty (palec baseballisty) Palec młoteczkowaty rozwija się w wyniku urazu, który polega na zerwaniu ścięgna w okolicy stawu mięzypaliczkowego dalszego, czyli położonego najbliżej czubka palca. Jeżeli uraz jest poważny nie można wyprostować palca. Pozostaje on zakrzywiony, jak ptasi szpon. Przyczyną takiego urazu stawu łączącego dwa paliczki jest silne uderzenie czubkiem palca w twardy przedmiot. Jest to uraz charakterystyczny dla uprawiających baseball, osób pracujących baz rękawic ochronnych na budowie itp. Objawy kontuzji są widoczne natychmiast. Pojawia się bardzo silny ból, a zaraz po nim obrzęk i zasinienie. Mówi się, że palec puchnie w oczach. Pierwsza pomoc polega na obłożeniu palca lodem lub pod zimną wodę. Niska temperatura powoduje obkurczenie się małych naczyń, dzięki czemu zmniejsza się krwawienie wewnętrzne i obrzęk. Jeżeli uderzenie było bardzo silne i ból nie ustępuje po zimnym okładzie trzeba się skontaktować z lekarzem. Niekiedy konieczne bywa unieruchomienie palca na specjalnej szynie lub włożenie w gips. Dla złagodzenia bólu można brać leki przeciwbólowe bez recepty. Ból palców ręki - kciuk narciarza Istotą urazu, jakim jest kciuk narciarza, jest naderwanie lub całkowite zerwanie więzadła łączącego paliczek kciuka z kością śródręcza. Przyczyną jest nadmierne odgięcie kciuka np. przy upadku. To samo może spowodować kijek narciarki źle trzymany lub chwytanie zbyt mocno rzuconej piłki. Gdy dojdzie do urazu u podstawy kciuka pojawia się gwałtowny ból, który nasila się w ciągu pierwszych godzin od urazu. Może się pojawić zasinienie spowodowane wewnętrznym wylewem. Pierwsza pomoc polega na tym, aby jak najszybciej przyłożyć lód lub zimny kompres. Czasem konieczne jest unieruchomienie kciuka w szynie lub gipsie. Można - dla złagodzenia bólu - brać środki przeciwbólowe. Dziennikarka od ponad 40 lat zaangażowana w popularyzację edukacji zdrowotnej. Laureatka wielu konkursów dla dziennikarzy zajmujących się medycyną i zdrowiem. Otrzymała m. in. Nagrodę Zaufania „Złoty OTIS” w kategorii „Media i Zdrowie”, Wyróżnienie Św. Kamila przyznawane z okazji Światowego Dnia Chorego, dwukrotnie „Kryształowe Pióro” w ogólnopolskim konkursie dla dziennikarzy promujących zdrowie oraz wiele nagród i wyróżnień w konkursach na „Dziennikarza Medycznego Roku” organizowanego przez Ogólnopolskie Stowarzyszenie Dziennikarze dla Zdrowia.
Przyczyna schorzenia nie została do końca poznana. Objawy choroby Dupuytrena to m.in.: zgięciowy przykurcz palców, zwężenie ręki, nadmierna potliwość dłoni. Leczenie uwzględnia głównie operację. Stosowane są także leki, np. Xiapex. Bardzo ważna jest rehabilitacja, w tym ćwiczenia na przykurcz palców ręki. Drętwienie dłoni lub całej ręki może świadczyć o poważnym problemie. Często niestałe uczucie mrowienia ręki, części palców lub całej kończyny górnej może być początkiem zespołu cieśni nadgarstka lub dyskopatii kręgosłupa szyjnego. W tym artykule opiszę najczęstsze schorzenia, które mogą być odpowiedzialne za tego typu dolegliwości. Artykuł ten w żadnym stopniu nie zastąpi profesjonalnej porady fizjoterapeutycznej lub lekarskiej. W przypadku zaobserwowania podobnych objawów polecam jak najszybciej udać się do zaufanego specjalisty. Najczęstsze miejsca odpowiedzialne za drętwienie (parestezje) ręki lub kończyny górnej: odcinek szyjny - dyskopatia na poziomie C5-C6 z uciskiem korzenia C6, odcinek szyjny - dyskopatia na poziomie C6-C7 z uciskiem korzenia C7, nadgarstek - Zespół cieśni nadgarstka, łokieć - Zespół rowka nerwu łokciowego, nadgarstek - Zespół kanału Guyona, okolica obręczy barkowej - Zespół górnego otworu klatki piersiowej. Dyskopatia odcinka szyjnego Uszkodzenie krążka międzykręgowego w odcinku szyjnym jest dość często spotykane u osób w średnim wieku. Większość uszkodzeń "dysku" nie daje praktycznie żadnych objawów. Problem powstaje wtedy gdy uszkodzony krążek międzykręgowy uciska jeden z korzeni nerwowych. Uszkodzenia krążka w odcinku szyjnym najczęściej dotyczą poziomu C5-C6 z uciskiem korzenia C6 oraz C6-C7 z uciskiem korzenia C7. Inne korzenie rzadziej ulegają kompresji. ryc. 1. Objawy ucisku korzenia C6 po lewej, C7 po środku (najczęstsze przypadki) oraz C8 po prawej. Objawy: ruchy głową (odcinkiem szyjnym) nasilają dolegliwości, które promieniują do kończyny górnej lub jej części np. dłoni lub palców, dolegliwości często nasilają się w nocy przez złe ułożenie odcinka szyjnego, w przypadku gdy ból lub drętwienie promieniuje na prawą kończynę górną ruchy zgięcia głowy w prawo oraz rotacji w prawo będą nasilać dolegliwości, ból często promieniuje pod łopatkę po tej samej stronie co objawy kończyny górnej, ruchy głowy w przeciwnym kierunku do występowania objawów raczej nie będą zwiększać dolegliwości, dość często czynny zakres ruchu odcinka szyjnego jest zmniejszony w kierunku bólu, obszar występowania drętwienia lub bólu na poziomie C5-C6 z uciskiem korzenia C6 lokalizuje się po promieniowej części kończyny górnej i może promieniować do kciuka i palca serdecznego, obszar występowania drętwienia lub bólu na poziomie C6-C7 z uciskiem korzenia C7 lokalizuje się na grzbietowo-bocznej części ramienia, środkowej części przedramienia oraz palców wskazującego, środkowego oraz części palca serdecznego, w przypadku silnego ucisku może dojść do osłabienia siły mięśniowej kończyny górnej, objawy mogą się mieszać i pochodzić z więcej niż jednego korzenia. Zespół cieśni nadgarstka Jedna z najczęstszych chorób nerwów obwodowych kończyny górnej, którą określa się mianem neuropatii. Schorzenie to polega na ucisku nerwu pośrodkowego w jego dystalnej części w kanale nadgarstka (nadgarstek). Zespół cieśni nadgarstka nazywany jest również "zespołem kanału nadgarstka". Więcej na temat zespołu cieśni nadgarstka znajdziecie w linku poniżej. ryc. 2. Objawy ucisku nerwu pośrodkowego w kanale nadgarstka. Objawy: zespół cieśni nadgarstka charakteryzuje się drętwieniem palców: kciuka, wskazującego, środkowego oraz promieniowej część palca serdecznego (najczęściej), drętwieniu może ulec również promieniowa część dłoni, objawy najczęściej występują w nocy gdzie wybudza nas uczucie "zdrętwiałej dłoni", po przebudzeniu może wystąpić chwilowy niedowład ręki, który przechodzi po potrząśnięciu całą kończyną górną, nasilenie dolegliwości związane jest z czynnościami powodującymi zgięcie dłoniowe lub grzbietowe nadgarstka np. jazda na rowerze, obsługa myszki lub klawiatury, może pojawiać się poranna sztywność i drętwienie ręki, objawy często powstają przy czynnościach manualnych angażujących nadgarstki natomiast znikają po ich zaprzestaniu, w początkowym stadium choroby objawy znikają po potrząśnięciu ręką jednak w późniejszych stadiach objawy przybierają charakter stały, objawy zespołu cieśni nadgarstka często występują u: kobiet w ciąży lub u osób z cukrzycą, reumatoidalnym zapaleniem stawów lub dną moczanową, w późniejszych stadiach choroby objawy nasilają się i w konsekwencji może dojść do znacznego niedowładu ręki. Zespół rowka nerwu łokciowego Jest to druga co do częstości występowania neuropatia kończyny górnej po zespole cieśni nadgarstka. Określa się ją jako zespół chorobowy wywołany uciskiem nerwu łokciowego, który zaburza jego przewodnictwo nerwowe w kanale łokciowym (tylno-przyśrodkowa część stawu łokciowego). ryc. 3. Obszar objawów ucisku nerwu łokciowego w kanale łokciowym. Objawy: najczęstszymi i pierwszymi objawami jest drętwienie, które występuję głównie w nocy, objawy dotyczą palca małego, łokciowej części palca serdecznego oraz łokciowej części przedramienia, objawy nasilają się podczas utrzymywania łokcia w zgięciu: najczęściej podczas snu ale również: czytaniu książki, jazdy samochodem czy opieraniu się na łokciach, im większe zgięcie łokcia tym dolegliwości szybciej się nasilają, potrząśnięcie ręką oraz wyprostowanie łokcia niweluje objawy w początkowym stadium, w późniejszych stadiach objawy przybierają postać stałą, w późnym stadium choroby może dojść do utraty niektórych czynności chwytnych dłoni. Zespół kanału Guyona Usidlenie nerwu łokciowego może nastąpić na poziomie nadgarstka w kanale Guyona. Struktura ta leży po łokciowej części nadgarstka i utworzona jest przez kość haczykowatą, kość grochowatą oraz więzadło poprzeczne (troczek zginaczy). Schorzenie to jest jedną z neuropatii obwodowych kończyny górnej. ryc. 4. Objawy ucisku nerwu łokciowego w kanale Guyona oznaczone zielonym kolorem. Objawy: drętwienie dotyczy dłoniowej powierzchni skóry palca małego, łokciowej części palca serdecznego oraz łokciowej części dłoni, zachowanie prawidłowego czucia po stronie grzbietowej dłoni oraz palców serdecznego i małego, pierwsze objawy występują najczęściej w nocy, ruchy i obciążenia nadgarstka mogą prowokować objawy np: opieranie się na lasce, jazda rowerem czy dźwiganie ciężarów, w początkowej fazie zespołu kanału Guyona potrząśnięcie ręką znosi objawy, w bardziej zaawansowanych stadiach choroby może dojść do utraty niektórych funkcji motorycznych dłoni np: przywiedzenia kciuka oraz przywiedzenia i odwiedzenia reszty palców, mały palec może być w ciągłym odwiedzeniu co może być kłopotliwe podczas wkładania ręki do kieszeni - późne stadium choroby. Zespół górnego otworu klatki piersiowej To schorzenie spowodowane jest uciskiem anatomicznych struktur nerwowych lub naczyniowych (splot ramienny, tętnica lub żyła podobojczykowa), które przechodzą przez górny otwór klatki piersiowej. Granice otworu wyznaczają: obojczyk, pierwsze żebro oraz łopatka. Zespół górnego otworu klatki piersiowej częściej dotyczy kobiet niż mężczyzn (stosunek 4:1). Objawy: chorzy najczęściej skarżą się na dolegliwości bólowe kręgosłupa szyjnego, obręczy barkowej oraz drętwienia i mrowienia ramienia, przedramienia oraz ręki, objawy takie jak zaniki mięśniowe oraz niedowłady przytrafiają się rzadziej, czynności wymagające uniesienia kończyn górnych ponad poziom głowy zazwyczaj nasilają objawy, dolegliwości dość często spotykane są u osób z obniżeniem obręczy barkowej (postawa zmęczeniowa), głową wysuniętą w przód oraz protrakcją łopatek, drętwienie i mrowienie w obrębie dłoni najczęściej dotyczy palca małego i serdecznego, tętno na tętnicy promieniowej, chorej kończyny górnej może być osłabione w porównaniu ze zdrową kończyną, mogą pojawiać się purpurowo-czerwone zabarwienia kończyn górnych oraz ich obrzęki, objawy często są nie jednoznaczne i zmienne. Autor artykułu mgr Jarosław Komosa © 2020. All Rights Reserved. Designed by .
  • jece00832v.pages.dev/317
  • jece00832v.pages.dev/932
  • jece00832v.pages.dev/599
  • jece00832v.pages.dev/53
  • jece00832v.pages.dev/913
  • jece00832v.pages.dev/666
  • jece00832v.pages.dev/673
  • jece00832v.pages.dev/701
  • jece00832v.pages.dev/541
  • jece00832v.pages.dev/876
  • jece00832v.pages.dev/504
  • jece00832v.pages.dev/586
  • jece00832v.pages.dev/511
  • jece00832v.pages.dev/425
  • jece00832v.pages.dev/137
  • ból palca serdecznego prawej ręki